renna
CorsicanEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French renne, borrowed from a North Germanic language, from Old Norse hreinn. Cognates include Italian renna and Portuguese rena.
PronunciationEdit
NounEdit
renna f (plural renne)
ReferencesEdit
- “renna” in INFCOR: Banca di dati di a lingua corsa
FaroeseEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
Probably from Old Norse renna, yielding also Icelandic renna, Norwegian renne, Swedish ränna, Danish rende; from Proto-Germanic *rannijǭ, Also related to Gothic 𐍂𐌹𐌽𐌽𐍉 (rinnō), Old High German rinna (both, from *rinnǭ).
NounEdit
renna f (genitive singular rennu, plural rennur)
DeclensionEdit
Declension of renna | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | renna | rennan | rennur | rennurnar |
accusative | rennu | rennuna | rennur | rennurnar |
dative | rennu | rennuni | rennum | rennunum |
genitive | rennu | rennunnar | renna | rennanna |
Etymology 2Edit
From Old Norse renna (1), alteration of earlier rinna, influenced by the weak verb renna (2) (whence Faroese renna (3)).
VerbEdit
renna (third person singular past indicative rann, third person plural past indicative runnu, supine runnið)
ConjugationEdit
Conjugation of renna (group v-48) | ||
---|---|---|
infinitive | renna | |
supine | runnið | |
participle (a34)1 | rennandi | runnin |
present | past | |
first singular | renni | rann |
second singular | rennur | ranst |
third singular | rennur | rann |
plural | renna | runnu |
imperative | ||
singular | renn! | |
plural | rennið! | |
1Only the past participle being declined. |
Etymology 3Edit
VerbEdit
renna (third person singular past indicative rendi, third person plural past indicative rendu, supine rent)
ConjugationEdit
Conjugation of renna (group v-8) | ||
---|---|---|
infinitive | renna | |
supine | rent | |
participle (a7)1 | rennandi | rendur |
present | past | |
first singular | renni | rendi |
second singular | rennir | rendi |
third singular | rennir | rendi |
plural | renna | rendu |
imperative | ||
singular | renna! | |
plural | rennið! | |
1Only the past participle being declined. |
IcelandicEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
Probably from an Old Norse *renna (from Proto-Germanic *rannijǭ; see Etymology 2 below).
See also Faroese renna (1), Norwegian Bokmål renne, Swedish ränna, Danish rende. Also related to Gothic 𐍂𐌹𐌽𐌽𐍉 (rinnō), Old High German rinna (both, from Proto-Germanic *rinnǭ).
NounEdit
renna f (genitive singular rennu, nominative plural rennur)
DeclensionEdit
Etymology 2Edit
From Old Norse renna (1), from earlier rinna, from Proto-Germanic *rinnaną; the alteration i > e is due to influence from the weak verb renna (2) (whence Icelandic renna (3)).
VerbEdit
renna (strong verb, third-person singular past indicative rann, third-person plural past indicative runnu, supine runnið)
- (of liquid) to flow, run
- (of anything solid) to glide, slide (move over a surface)
- Skeiðin rann eftir endilöngu eldhúsborðinu. ― The spoon slid the whole length of the kitchen table.
- (of a person) to slip, slide (lose one’s balance on a slippery surface)
- (archaic) to run (move quickly)
- to rise, grow
- to melt
ConjugationEdit
infinitive (nafnháttur) |
að renna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
runnið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rennandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég renn | við rennum | present (nútíð) |
ég renni | við rennum |
þú rennur | þið rennið | þú rennir | þið rennið | ||
hann, hún, það rennur | þeir, þær, þau renna | hann, hún, það renni | þeir, þær, þau renni | ||
past (þátíð) |
ég rann | við runnum | past (þátíð) |
ég rynni | við rynnum |
þú rannst | þið runnuð | þú rynnir | þið rynnuð | ||
hann, hún, það rann | þeir, þær, þau runnu | hann, hún, það rynni | þeir, þær, þau rynnu | ||
imperative (boðháttur) |
renn (þú) | rennið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
renndu | renniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
runninn | runnin | runnið | runnir | runnar | runnin | |
accusative (þolfall) |
runninn | runna | runnið | runna | runnar | runnin | |
dative (þágufall) |
runnum | runninni | runnu | runnum | runnum | runnum | |
genitive (eignarfall) |
runnins | runninnar | runnins | runninna | runninna | runninna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
runni | runna | runna | runnu | runnu | runnu | |
accusative (þolfall) |
runna | runnu | runna | runnu | runnu | runnu | |
dative (þágufall) |
runna | runnu | runna | runnu | runnu | runnu | |
genitive (eignarfall) |
runna | runnu | runna | runnu | runnu | runnu |
SynonymsEdit
Etymology 3Edit
From Old Norse renna (2), from Proto-Germanic *rannijaną. Causative of renna (2).
VerbEdit
renna (weak verb, third-person singular past indicative renndi, supine rennt)
- (transitive, with dative) to cause (a liquid) to flow; to pour
- (transitive, with dative) to melt
- (transitive, with dative) to cause (e.g. a horse) to run
- (transitive, with dative) to slide (something or someone) (across a surface or downhill)
ConjugationEdit
infinitive (nafnháttur) |
að renna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
rennt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rennandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég renni | við rennum | present (nútíð) |
ég renni | við rennum |
þú rennir | þið rennið | þú rennir | þið rennið | ||
hann, hún, það rennir | þeir, þær, þau renna | hann, hún, það renni | þeir, þær, þau renni | ||
past (þátíð) |
ég rennti | við renntum | past (þátíð) |
ég rennti | við renntum |
þú renntir | þið renntuð | þú renntir | þið renntuð | ||
hann, hún, það rennti | þeir, þær, þau renntu | hann, hún, það rennti | þeir, þær, þau renntu | ||
imperative (boðháttur) |
renn (þú) | rennið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
renntu | renniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
renntur | rennt | rennt | renntir | renntar | rennt | |
accusative (þolfall) |
renntan | rennta | rennt | rennta | renntar | rennt | |
dative (þágufall) |
renntum | renntri | renntu | renntum | renntum | renntum | |
genitive (eignarfall) |
rennts | renntrar | rennts | renntra | renntra | renntra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
rennti | rennta | rennta | renntu | renntu | renntu | |
accusative (þolfall) |
rennta | renntu | rennta | renntu | renntu | renntu | |
dative (þágufall) |
rennta | renntu | rennta | renntu | renntu | renntu | |
genitive (eignarfall) |
rennta | renntu | rennta | renntu | renntu | renntu |
ItalianEdit
EtymologyEdit
From French renne, from Icelandic hreinn.
PronunciationEdit
NounEdit
renna f (plural renne)
MadureseEdit
RomanizationEdit
renna
- Romanization of ꦉꦤ꧀ꦤ
Norwegian NynorskEdit
Etymology 1Edit
From Old Norse renna (1), earlier rinna.
Alternative formsEdit
PronunciationEdit
VerbEdit
renna (present tense renn, past tense rann, supine runne, past participle runnen, present participle rennande, imperative renn)
Etymology 2Edit
Alternative formsEdit
PronunciationEdit
VerbEdit
renna (present tense renner, past tense rende or rente, past participle rent, present participle rennande, imperative renn)
Etymology 3Edit
PronunciationEdit
NounEdit
renna n
ReferencesEdit
- “renna” in The Nynorsk Dictionary.
Old FrisianEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
From Proto-Germanic *rinnaną (“to run, to flow”), *rannijaną (“to cause to run”).
VerbEdit
renna
- to run
InflectionEdit
infinitive | renna | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | renne | rann |
2nd person singular | rennest, rennst | rannest, rannst |
3rd person singular | renneth, rennth | rann |
plural | rennath | runnen |
subjunctive | present | past |
singular | renne | runne |
plural | renne, rennen | runne, runnen |
imperative | present | |
singular | renn | |
plural | renneth | |
participle | present | past |
rennande | erunnen, runnen |
infinitive | renna | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | renne | rende |
2nd person singular | rennest, rennst | rendest |
3rd person singular | renneth, rennth | rende |
plural | rennath | renden |
subjunctive | present | past |
singular | renne | rende |
plural | renne, rennen | rende, renden |
imperative | present | |
singular | renne | |
plural | rennath | |
participle | present | past |
rennande | erenned, renned |
DescendantsEdit
- West Frisian: rinne
Old NorseEdit
Etymology 1Edit
Alteration of earlier rinna, influenced by renna (2).
VerbEdit
renna
- (Old West Norse) Alternative form of rinna.
Etymology 2Edit
Causative of rinna, from Proto-Germanic *rannijaną. Cognate with Old Saxon rennian, Old High German rennen.
VerbEdit
renna
- (transitive) to cause (a liquid) to flow; to pour
- (transitive) to melt (something)
DescendantsEdit
- Icelandic: renna
- Faroese: renna
- Norwegian Nynorsk: renna, renne
- Westrobothnian: ränn
- Old Swedish: rænna
- Swedish: ränna
- Old Danish: rænnæ
- Danish: rende
ReferencesEdit
- “renna”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press