romın

Gagauz

Cyrillic		ромын

Alternative forms

• român (pre-1950's spelling)
• romun

Etymology

Borrowed from Romanian român.

Pronunciation

• IPA^(key): /roˈmɨn/
• Hyphenation: ro‧mın

Adjective

romın (not comparable)

1. Romanian, of or relating to Romania, the Romanian people, or the Romanian language.

Noun

romın (definite accusative romını, plural romınnar, feminine romınka)

1. A Romanian person

Declension

Declension of romın

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	romın	romınnar
definite accusative (belirtme)	romını	romınnarı
dative (yönelme)	romına	romınnara
locative (bulunma)	romında	romınnarda
ablative (çıkma)	romından	romınnardan
genitive (tamlayan)	romının	romınnarın

Derived terms

• romınca
• Romıniya

Further reading

• N. A Baskakov, editor (1972), “romın”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, page 384