rozkazać

Polish edit

From roz- +‎ kazać.

rozkazać pf (imperfective rozkazywać)

Conjugation of rozkazać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozkazać
future tense	1^st	rozkażę			rozkażemy
	2^nd	rozkażesz			rozkażecie
	3^rd	rozkaże			rozkażą
	impersonal	rozkaże się
past tense	1^st	rozkazałem, -(e)m rozkazał	rozkazałam, -(e)m rozkazała	rozkazałom, -(e)m rozkazało	rozkazaliśmy, -(e)śmy rozkazali	rozkazałyśmy, -(e)śmy rozkazały
	2^nd	rozkazałeś, -(e)ś rozkazał	rozkazałaś, -(e)ś rozkazała	rozkazałoś, -(e)ś rozkazało	rozkazaliście, -(e)ście rozkazali	rozkazałyście, -(e)ście rozkazały
	3^rd	rozkazał	rozkazała	rozkazało	rozkazali	rozkazały
	impersonal	rozkazano
conditional	1^st	rozkazałbym, bym rozkazał	rozkazałabym, bym rozkazała	rozkazałobym, bym rozkazało	rozkazalibyśmy, byśmy rozkazali	rozkazałybyśmy, byśmy rozkazały
	2^nd	rozkazałbyś, byś rozkazał	rozkazałabyś, byś rozkazała	rozkazałobyś, byś rozkazało	rozkazalibyście, byście rozkazali	rozkazałybyście, byście rozkazały
	3^rd	rozkazałby, by rozkazał	rozkazałaby, by rozkazała	rozkazałoby, by rozkazało	rozkazaliby, by rozkazali	rozkazałyby, by rozkazały
	impersonal	rozkazano by
imperative	1^st	niech rozkażę			rozkażmy
	2^nd	rozkaż			rozkażcie
	3^rd	niech rozkaże			niech rozkażą
passive adjectival participle		rozkazany	rozkazana	rozkazane	rozkazani	rozkazane
anterior adverbial participle		rozkazawszy
verbal noun		rozkazanie

nouns