rzęzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ręžati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɛɲ.ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲʑit͡ɕ
• Syllabification: rzę‧zić

Verb

rzęzić impf

1. (intransitive) to wheeze, to rattle, to splutter

Conjugation

Conjugation of rzęzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rzęzić
present tense	1st	rzężę			rzęzimy
	2nd	rzęzisz			rzęzicie
	3rd	rzęzi			rzężą
	impersonal	rzęzi się
past tense	1st	rzęziłem	rzęziłam		rzęziliśmy	rzęziłyśmy
	2nd	rzęziłeś	rzęziłaś		rzęziliście	rzęziłyście
	3rd	rzęził	rzęziła	rzęziło	rzęzili	rzęziły
	impersonal	rzężono
future tense	1st	będę rzęził, będę rzęzić	będę rzęziła, będę rzęzić		będziemy rzęzili, będziemy rzęzić	będziemy rzęziły, będziemy rzęzić
	2nd	będziesz rzęził, będziesz rzęzić	będziesz rzęziła, będziesz rzęzić		będziecie rzęzili, będziecie rzęzić	będziecie rzęziły, będziecie rzęzić
	3rd	będzie rzęził, będzie rzęzić	będzie rzęziła, będzie rzęzić	będzie rzęziło, będzie rzęzić	będą rzęzili, będą rzęzić	będą rzęziły, będą rzęzić
	impersonal	będzie rzęzić się
conditional	1st	rzęziłbym	rzęziłabym		rzęzilibyśmy	rzęziłybyśmy
	2nd	rzęziłbyś	rzęziłabyś		rzęzilibyście	rzęziłybyście
	3rd	rzęziłby	rzęziłaby	rzęziłoby	rzęziliby	rzęziłyby
	impersonal	rzężono by
imperative	1st	niech rzężę			rzęźmy
	2nd	rzęź			rzęźcie
	3rd	niech rzęzi			niech rzężą
active adjectival participle		rzężący	rzężąca	rzężące	rzężący	rzężące
contemporary adverbial participle		rzężąc
verbal noun		rzężenie

Further reading

• rzęzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzęzić in Polish dictionaries at PWN