Pronunciation
edit
Etymology 1
edit
From Old Irish sén, from Latin signum.
Alternative forms
edit
séan m (genitive singular séin, nominative plural séana)
- sign, omen
- good luck, prosperity, happiness
Sonas agus séan ort.- May you be happy and prosperous.
- ár lá séin ― our lucky day
- (mathematics) index
Declension
edit
Derived terms
edit
séan (present analytic séanann, future analytic séanfaidh, verbal noun séanadh, past participle séanta)
- (transitive) to mark with a sign, to bless
Conjugation
edit
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
séanaim
|
séanann tú; séanair†
|
séanann sé, sí
|
séanaimid
|
séanann sibh
|
séanann siad; séanaid†
|
a shéanann; a shéanas / a séanann*; a séanas*
|
séantar
|
past
|
shéan mé; shéanas
|
shéan tú; shéanais
|
shéan sé, sí
|
shéanamar; shéan muid
|
shéan sibh; shéanabhair
|
shéan siad; shéanadar
|
a shéan / ar shéan*
|
séanadh
|
past habitual
|
shéanainn / séanainn‡‡
|
shéantá / séantᇇ
|
shéanadh sé, sí / séanadh sé, s퇇
|
shéanaimis; shéanadh muid / séanaimis‡‡; séanadh muid‡‡
|
shéanadh sibh / séanadh sibh‡‡
|
shéanaidís; shéanadh siad / séanaidís‡‡; séanadh siad‡‡
|
a shéanadh / a séanadh*
|
shéantaí / séanta퇇
|
future
|
séanfaidh mé; séanfad
|
séanfaidh tú; séanfair†
|
séanfaidh sé, sí
|
séanfaimid; séanfaidh muid
|
séanfaidh sibh
|
séanfaidh siad; séanfaid†
|
a shéanfaidh; a shéanfas / a séanfaidh*; a séanfas*
|
séanfar
|
conditional
|
shéanfainn / séanfainn‡‡
|
shéanfá / séanfᇇ
|
shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇
|
shéanfaimis; shéanfadh muid / séanfaimis‡‡; séanfadh muid‡‡
|
shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡
|
shéanfaidís; shéanfadh siad / séanfaidís‡‡; séanfadh siad‡‡
|
a shéanfadh / a séanfadh*
|
shéanfaí / séanfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go séana mé; go séanad†
|
go séana tú; go séanair†
|
go séana sé, sí
|
go séanaimid; go séana muid
|
go séana sibh
|
go séana siad; go séanaid†
|
—
|
go séantar
|
past
|
dá séanainn
|
dá séantá
|
dá séanadh sé, sí
|
dá séanaimis; dá séanadh muid
|
dá séanadh sibh
|
dá séanaidís; dá séanadh siad
|
—
|
dá séantaí
|
imperative
|
séanaim
|
séan
|
séanadh sé, sí
|
séanaimis
|
séanaigí; séanaidh†
|
séanaidís
|
—
|
séantar
|
verbal noun
|
séanadh
|
past participle
|
séanta
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
edit
From Old Irish sénaid.
séan (present analytic séanann, future analytic séanfaidh, verbal noun séanadh, past participle séanta)
- (transitive and intransitive) to deny:
- to declare untrue
- to disavow, repudiate
- (with preposition ar) to refuse
Conjugation
edit
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
séanaim
|
séanann tú; séanair†
|
séanann sé, sí
|
séanaimid
|
séanann sibh
|
séanann siad; séanaid†
|
a shéanann; a shéanas / a séanann*; a séanas*
|
séantar
|
past
|
shéan mé; shéanas
|
shéan tú; shéanais
|
shéan sé, sí
|
shéanamar; shéan muid
|
shéan sibh; shéanabhair
|
shéan siad; shéanadar
|
a shéan / ar shéan*
|
séanadh
|
past habitual
|
shéanainn / séanainn‡‡
|
shéantá / séantᇇ
|
shéanadh sé, sí / séanadh sé, s퇇
|
shéanaimis; shéanadh muid / séanaimis‡‡; séanadh muid‡‡
|
shéanadh sibh / séanadh sibh‡‡
|
shéanaidís; shéanadh siad / séanaidís‡‡; séanadh siad‡‡
|
a shéanadh / a séanadh*
|
shéantaí / séanta퇇
|
future
|
séanfaidh mé; séanfad
|
séanfaidh tú; séanfair†
|
séanfaidh sé, sí
|
séanfaimid; séanfaidh muid
|
séanfaidh sibh
|
séanfaidh siad; séanfaid†
|
a shéanfaidh; a shéanfas / a séanfaidh*; a séanfas*
|
séanfar
|
conditional
|
shéanfainn / séanfainn‡‡
|
shéanfá / séanfᇇ
|
shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇
|
shéanfaimis; shéanfadh muid / séanfaimis‡‡; séanfadh muid‡‡
|
shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡
|
shéanfaidís; shéanfadh siad / séanfaidís‡‡; séanfadh siad‡‡
|
a shéanfadh / a séanfadh*
|
shéanfaí / séanfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go séana mé; go séanad†
|
go séana tú; go séanair†
|
go séana sé, sí
|
go séanaimid; go séana muid
|
go séana sibh
|
go séana siad; go séanaid†
|
—
|
go séantar
|
past
|
dá séanainn
|
dá séantá
|
dá séanadh sé, sí
|
dá séanaimis; dá séanadh muid
|
dá séanadh sibh
|
dá séanaidís; dá séanadh siad
|
—
|
dá séantaí
|
imperative
|
séanaim
|
séan
|
séanadh sé, sí
|
séanaimis
|
séanaigí; séanaidh†
|
séanaidís
|
—
|
séantar
|
verbal noun
|
séanadh
|
past participle
|
séanta
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
edit
Mutation
edit
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
séan
|
shéan after an, tséan
|
not applicable
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
Further reading
edit
- Dinneen, Patrick S. (1904) “séan”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 627
- Dinneen, Patrick S. (1904) “séanaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 627
- Ó Dónaill, Niall (1977) “séan”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN