sarro
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese, from a pre-Roman substrate of Iberia.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
sarro m (plural sarros)
- tartar (red compound deposited during wine making)
- 1409, J. L. Pensado Tomé, editor, Tratado de Albeitaria00. Santiago de Compostela: Centro Ramón Piñeiro, page 151:
- con sal mudo et con sarro de cuba que chaman tartaro
- with ground salt and with barrel sarro, which they call tartar
- tartar, dental calculus
- soot
- Synonym: feluxe
- sandy mineral soil
- acorn barnacle (Semibalanus balanoides)
Related terms edit
References edit
- “sarro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “sarro” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “sarro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “sarro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “sarrio” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “sarro”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese edit
Pronunciation edit
- Hyphenation: sar‧ro
Noun edit
sarro m (plural sarros)
Synonyms edit
Spanish edit
Etymology edit
Inherited from Latin saburra (“ballast”).
Pronunciation edit
Noun edit
sarro m (plural sarros)
Further reading edit
- “sarro”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014