smeuïg
Dutch edit
Etymology edit
From earlier smeudig, from Proto-West Germanic *smanþī. Related to dialectal Dutch smood (“even, smooth”), see also Low German smoot, smödig, English smooth and smoothy.
Pronunciation edit
Adjective edit
smeuïg (comparative smeuïger, superlative smeuïgst)
- smoothable, bendable.
- (cooking) spreadable
- racy, exciting, titillating
- 2013, Gabriël Kousbroek, Kousbroek, Nijgh & Van Ditmar, IBN 9038896530, page 10.
- Jullie zijn helemaal niet in mijn werk geïnteresseerd, het enige wat jullie van mij willen horen zijn smeuïge details over het liefdesleven van mijn vader!
- You aren't interested in my work at all, the only stuff you want to hear about from me are salacious details about my dad's love life!
- 2013, Gabriël Kousbroek, Kousbroek, Nijgh & Van Ditmar, IBN 9038896530, page 10.
- (language) expressive use of language, in order to sound funny or interesting
Inflection edit
| Inflection of smeuïg | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | smeuïg | |||
| inflected | smeuïge | |||
| comparative | smeuïger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | smeuïg | smeuïger | het smeuïgst het smeuïgste | |
| indefinite | m./f. sing. | smeuïge | smeuïgere | smeuïgste |
| n. sing. | smeuïg | smeuïger | smeuïgste | |
| plural | smeuïge | smeuïgere | smeuïgste | |
| definite | smeuïge | smeuïgere | smeuïgste | |
| partitive | smeuïgs | smeuïgers | — | |