See also: sol·licito

Latin edit

Etymology edit

From sollicitus.

Pronunciation edit

Verb edit

sollicitō (present infinitive sollicitāre, perfect active sollicitāvī, supine sollicitātum); first conjugation

  1. to disturb, stir, agitate, distress, harass, vex
    Synonyms: turbō, perturbō, agitō, īnfestō, angō, concitō, disturbō, fatīgō, irrītō, lacessō, stimulō, ēvertō, peragō, occīdō, moveō, agō, versō, ūrō
    Antonym: cōnsōlor
  2. to solicit, tempt, seduce, attract, induce
    Synonyms: indūcō, sēdūcō, alliciō, dēdūcō, persuādeō, pelliciō, perdūcō, capiō
  3. to rouse, excite, incite
    Synonyms: excitō, īnstīgō, īnstinguō, exciō, perpellō, concieō, percieō, cieō, urgeō, concitō, impellō, īnflammō, moveō, mōlior, adhortor, incendō, ērigō
    Antonyms: domō, lēniō, sōpiō, sēdō, dēlēniō, restinguō, plācō, coerceō, mītigō, commītigō, ēlevō, levō, allevō, alleviō

Usage notes edit

The passive sollicitor can be used as a deponent verb that means "to worry" in the intransitive sense.

Conjugation edit

   Conjugation of sollicitō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present sollicitō sollicitās sollicitat sollicitāmus sollicitātis sollicitant
imperfect sollicitābam sollicitābās sollicitābat sollicitābāmus sollicitābātis sollicitābant
future sollicitābō sollicitābis sollicitābit sollicitābimus sollicitābitis sollicitābunt
perfect sollicitāvī sollicitāvistī sollicitāvit sollicitāvimus sollicitāvistis sollicitāvērunt,
sollicitāvēre
pluperfect sollicitāveram sollicitāverās sollicitāverat sollicitāverāmus sollicitāverātis sollicitāverant
future perfect sollicitāverō sollicitāveris sollicitāverit sollicitāverimus sollicitāveritis sollicitāverint
passive present sollicitor sollicitāris,
sollicitāre
sollicitātur sollicitāmur sollicitāminī sollicitantur
imperfect sollicitābar sollicitābāris,
sollicitābāre
sollicitābātur sollicitābāmur sollicitābāminī sollicitābantur
future sollicitābor sollicitāberis,
sollicitābere
sollicitābitur sollicitābimur sollicitābiminī sollicitābuntur
perfect sollicitātus + present active indicative of sum
pluperfect sollicitātus + imperfect active indicative of sum
future perfect sollicitātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present sollicitem sollicitēs sollicitet sollicitēmus sollicitētis sollicitent
imperfect sollicitārem sollicitārēs sollicitāret sollicitārēmus sollicitārētis sollicitārent
perfect sollicitāverim sollicitāverīs sollicitāverit sollicitāverīmus sollicitāverītis sollicitāverint
pluperfect sollicitāvissem sollicitāvissēs sollicitāvisset sollicitāvissēmus sollicitāvissētis sollicitāvissent
passive present solliciter sollicitēris,
sollicitēre
sollicitētur sollicitēmur sollicitēminī sollicitentur
imperfect sollicitārer sollicitārēris,
sollicitārēre
sollicitārētur sollicitārēmur sollicitārēminī sollicitārentur
perfect sollicitātus + present active subjunctive of sum
pluperfect sollicitātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present sollicitā sollicitāte
future sollicitātō sollicitātō sollicitātōte sollicitantō
passive present sollicitāre sollicitāminī
future sollicitātor sollicitātor sollicitantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives sollicitāre sollicitāvisse sollicitātūrum esse sollicitārī,
sollicitārier1
sollicitātum esse sollicitātum īrī
participles sollicitāns sollicitātūrus sollicitātus sollicitandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
sollicitandī sollicitandō sollicitandum sollicitandō sollicitātum sollicitātū

1The present passive infinitive in -ier is a rare poetic form which is attested.

Descendants edit

Adjective edit

sollicitō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of sollicitus

References edit

  • sollicito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • sollicito”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • sollicito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • something harasses me, makes me anxious: aliquid me sollicitat, me sollicitum habet, mihi sollicitudini est, mihi sollicitudinem affert
    • anxiety troubles and torments one: cura sollicitat angitque aliquem
    • to stir up the lower classes: plebem concitare, sollicitare