sonatiini
Finnish edit
Etymology edit
From Swedish sonatin, from Italian sonatina.
Pronunciation edit
Noun edit
sonatiini
Declension edit
Inflection of sonatiini (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | sonatiini | sonatiinit | ||
genitive | sonatiinin | sonatiinien | ||
partitive | sonatiinia | sonatiineja | ||
illative | sonatiiniin | sonatiineihin | ||
singular | plural | |||
nominative | sonatiini | sonatiinit | ||
accusative | nom. | sonatiini | sonatiinit | |
gen. | sonatiinin | |||
genitive | sonatiinin | sonatiinien | ||
partitive | sonatiinia | sonatiineja | ||
inessive | sonatiinissa | sonatiineissa | ||
elative | sonatiinista | sonatiineista | ||
illative | sonatiiniin | sonatiineihin | ||
adessive | sonatiinilla | sonatiineilla | ||
ablative | sonatiinilta | sonatiineilta | ||
allative | sonatiinille | sonatiineille | ||
essive | sonatiinina | sonatiineina | ||
translative | sonatiiniksi | sonatiineiksi | ||
abessive | sonatiinitta | sonatiineitta | ||
instructive | — | sonatiinein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “sonatiini”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03