Faroese

edit

Etymology

edit

From Old Norse spakr (wise, mild).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

spakur (comparative spakari, superlative spakastur)

  1. (of animals) tame

Declension

edit
spakur a9
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) spakur spøk spakt
Accusative (hvønnfall) spakan spaka
Dative (hvørjumfall) spøkum spakari spøkum
Genitive (hvørsfall) (spaks) (spakar/
spakrar)
(spaks)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) spakir spakar spøk
Accusative (hvønnfall) spakar
Dative (hvørjumfall) spøkum
Genitive (hvørsfall) (spaka
spakra)

Icelandic

edit

Etymology

edit

From Old Norse spakr (wise, mild).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

spakur

  1. wise