spalancàrsi (first-person singular present mi spalànco, first-person singular past historic mi spalancài, past participle spalancàto)
- to open wide
infinitive
|
spalancàrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
spalancàndosi
|
present participle
|
spalancànte
|
past participle
|
spalancàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi spalànco
|
ti spalànchi
|
si spalànca
|
ci spalanchiàmo
|
vi spalancàte
|
si spalàncano
|
imperfect
|
mi spalancàvo
|
ti spalancàvi
|
si spalancàva
|
ci spalancavàmo
|
vi spalancavàte
|
si spalancàvano
|
past historic
|
mi spalancài
|
ti spalancàsti
|
si spalancò
|
ci spalancàmmo
|
vi spalancàste
|
si spalancàrono
|
future
|
mi spalancherò
|
ti spalancherài
|
si spalancherà
|
ci spalancherémo
|
vi spalancheréte
|
si spalancherànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi spalancherèi
|
ti spalancherésti
|
si spalancherèbbe, si spalancherébbe
|
ci spalancherémmo
|
vi spalancheréste
|
si spalancherèbbero, si spalancherébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi spalànchi
|
ti spalànchi
|
si spalànchi
|
ci spalanchiàmo
|
vi spalanchiàte
|
si spalànchino
|
imperfect
|
mi spalancàssi
|
ti spalancàssi
|
si spalancàsse
|
ci spalancàssimo
|
vi spalancàste
|
si spalancàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
spalàncati
|
si spalànchi
|
spalanchiàmoci
|
spalancàtevi
|
si spalànchino
|
negative imperative
|
|
non spalancàrti, non ti spalancàre
|
non si spalànchi
|
non spalanchiàmoci, non ci spalanchiàmo
|
non spalancàtevi, non vi spalancàte
|
non si spalànchino
|