Polish edit

Etymology edit

From s- +‎ plunąć.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈsplu.nɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: splu‧nąć

Verb edit

splunąć pf (imperfective spluwać)

  1. (intransitive) to spit (to evacuate (saliva or another substance) from the mouth, etc.)
    Synonym: plunąć

Conjugation edit

Conjugation of splunąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive splunąć
future tense 1st splunę spluniemy
2nd spluniesz spluniecie
3rd splunie spluną
impersonal splunie się
past tense 1st splunąłem,
-(e)m splunął
splunęłam,
-(e)m splunęła
splunęłom,
-(e)m splunęło
splunęliśmy,
-(e)śmy splunęli
splunęłyśmy,
-(e)śmy splunęły
2nd splunąłeś,
-(e)ś splunął
splunęłaś,
-(e)ś splunęła
splunęłoś,
-(e)ś splunęło
splunęliście,
-(e)ście splunęli
splunęłyście,
-(e)ście splunęły
3rd splunął splunęła splunęło splunęli splunęły
conditional 1st splunąłbym,
bym splunął
splunęłabym,
bym splunęła
splunęłobym,
bym splunęło
splunęlibyśmy,
byśmy splunęli
splunęłybyśmy,
byśmy splunęły
2nd splunąłbyś,
byś splunął
splunęłabyś,
byś splunęła
splunęłobyś,
byś splunęło
splunęlibyście,
byście splunęli
splunęłybyście,
byście splunęły
3rd splunąłby,
by splunął
splunęłaby,
by splunęła
splunęłoby,
by splunęło
splunęliby,
by splunęli
splunęłyby,
by splunęły
imperative 1st niech splunę spluńmy
2nd spluń spluńcie
3rd niech splunie niech spluną
anterior adverbial participle splunąwszy
verbal noun splunięcie

Related terms edit

nouns

Further reading edit

  • splunąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • splunąć in Polish dictionaries at PWN