spurcăciune
Romanian edit
Etymology edit
From spurca + -ciune. Compare also Italian sporcaccione.
Noun edit
spurcăciune f (plural spurcăciuni)
Declension edit
Declension of spurcăciune
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) spurcăciune | spurcăciunea | (niște) spurcăciuni | spurcăciunile |
genitive/dative | (unei) spurcăciuni | spurcăciunii | (unor) spurcăciuni | spurcăciunilor |
vocative | spurcăciune, spurcăciuneo | spurcăciunilor |