stríoc - Wiktionary, the free dictionary

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	stríocaim	stríocann tú; stríocair^†	stríocann sé, sí	stríocaimid	stríocann sibh	stríocann siad; stríocaid^†	a stríocann; a stríocas	stríoctar
	past	stríoc mé; stríocas	stríoc tú; stríocais	stríoc sé, sí	stríocamar; stríoc muid	stríoc sibh; stríocabhair	stríoc siad; stríocadar	a stríoc / ar stríoc*	stríocadh
	past habitual	stríocainn	stríoctá	stríocadh sé, sí	stríocaimis; stríocadh muid	stríocadh sibh	stríocaidís; stríocadh siad	a stríocadh / a stríocadh*	stríoctaí
future		stríocfaidh mé; stríocfad	stríocfaidh tú; stríocfair^†	stríocfaidh sé, sí	stríocfaimid; stríocfaidh muid	stríocfaidh sibh	stríocfaidh siad; stríocfaid^†	a stríocfaidh; a stríocfas	stríocfar
conditional		stríocfainn	stríocfá	stríocfadh sé, sí	stríocfaimis; stríocfadh muid	stríocfadh sibh	stríocfaidís; stríocfadh siad	a stríocfadh / a stríocfadh*	stríocfaí
subjunctive	present	go stríoca mé; go stríocad^†	go stríoca tú; go stríocair^†	go stríoca sé, sí	go stríocaimid; go stríoca muid	go stríoca sibh	go stríoca siad; go stríocaid^†	—	go stríoctar
subjunctive	past	dá stríocainn	dá stríoctá	dá stríocadh sé, sí	dá stríocaimis; dá stríocadh muid	dá stríocadh sibh	dá stríocaidís; dá stríocadh siad	—	dá stríoctaí
imperative		stríocaim	stríoc	stríocadh sé, sí	stríocaimis	stríocaigí; stríocaidh^†	stríocaidís	—	stríoctar
verbal noun		stríocadh
past participle		stríoctha

* indirect relative
† archaic or dialect form

Synonyms edit

buail