suportar
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin supportāre.
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [su.purˈta]
- IPA(key): (Balearic) [su.porˈta]
- IPA(key): (Valencian) [su.poɾˈtaɾ]
- Homophone: suportà
Verb edit
suportar (first-person singular present suporto, first-person singular preterite suportí, past participle suportat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /ɔ/ (transitive)
- to support
- to tolerate; to put up with; to take
Conjugation edit
Conjugation of suportar (first conjugation)
Derived terms edit
Further reading edit
- “suportar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “suportar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “suportar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “suportar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Ido edit
Etymology edit
Borrowed from English support, French supporter, Italian sopportare, Spanish soportar.
Pronunciation edit
Verb edit
suportar (present tense suportas, past tense suportis, future tense suportos, imperative suportez, conditional suportus)
- (transitive) to support (bear the weight of)
Conjugation edit
Conjugation of suportar
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | suportar | suportir | suportor | ||||
tense | suportas | suportis | suportos | ||||
conditional | suportus | ||||||
imperative | suportez | ||||||
adjective active participle | suportanta | suportinta | suportonta | ||||
adverbial active participle | suportante | suportinte | suportonte | ||||
nominal active participle | singular | suportanto | suportinto | suportonto | |||
plural | suportanti | suportinti | suportonti | ||||
adjective passive participle | suportata | suportita | suportota | ||||
adverbial passive participle | suportate | suportite | suportote | ||||
nominal passive participle | singular | suportato | suportito | suportoto | |||
plural | suportati | suportiti | suportoti |
Portuguese edit
Etymology edit
Borrowed from Latin supportāre.
Pronunciation edit
Verb edit
suportar (first-person singular present suporto, first-person singular preterite suportei, past participle suportado)
- (transitive) to tolerate; to put up with; to take
- (takes a reflexive pronoun) This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
. - inflection of suportar:
Conjugation edit
Conjugation of suportar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms edit
Further reading edit
- “suportar” in iDicionário Aulete.
- “suportar” in Dicionário inFormal.
- “suportar” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “suportar” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
- “suportar” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “suportar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.