tragicus
English edit
Noun edit
tragicus
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek τραγικός (tragikós, “of or relating to tragedy”), from τράγος (trágos, “male goat”), a reference to the goat-satyrs of the theatrical plays of the Dorians.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈtra.ɡi.kus/, [ˈt̪räɡɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈtra.d͡ʒi.kus/, [ˈt̪räːd͡ʒikus]
Adjective edit
tragicus (feminine tragica, neuter tragicum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tragicus | tragica | tragicum | tragicī | tragicae | tragica | |
Genitive | tragicī | tragicae | tragicī | tragicōrum | tragicārum | tragicōrum | |
Dative | tragicō | tragicō | tragicīs | ||||
Accusative | tragicum | tragicam | tragicum | tragicōs | tragicās | tragica | |
Ablative | tragicō | tragicā | tragicō | tragicīs | |||
Vocative | tragice | tragica | tragicum | tragicī | tragicae | tragica |
Related terms edit
Descendants edit
- French: tragique
- Italian: tragico
- Portuguese: trágico
- Romanian: tragic
- Spanish: trágico
- →⇒ Dutch: tragisch
- → English: tragic
- →⇒ Finnish: traagikko, traaginen
- →⇒ German: tragisch
- → Hungarian: tragikus
Noun edit
tragicus m (genitive tragicī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | tragicus | tragicī |
Genitive | tragicī | tragicōrum |
Dative | tragicō | tragicīs |
Accusative | tragicum | tragicōs |
Ablative | tragicō | tragicīs |
Vocative | tragice | tragicī |