uczta

See also: ucztą

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *učьta.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈut͡ʂ.ta/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂta
• Syllabification: ucz‧ta

Noun

uczta f

1. feast
2. (figuratively) feast (something delightful)

Declension

Declension of uczta

	singular	plural
nominative	uczta	uczty
genitive	uczty	uczt
dative	uczcie	ucztom
accusative	ucztę	uczty
instrumental	ucztą	ucztami
locative	uczcie	ucztach
vocative	uczto	uczty

Derived terms

verb

• ucztować

 

Further reading

• uczta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uczta in Polish dictionaries at PWN