uitbreiden
Dutch edit
Etymology edit
From uit (“out”) + breed (“broad”) + -en.
Pronunciation edit
audio (file)
Verb edit
uitbreiden
- to extend, to expand
- (figuratively) to escalate, to become more serious
Inflection edit
| Inflection of uitbreiden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitbreiden | |||
| past singular | breidde uit | |||
| past participle | uitgebreid | |||
| infinitive | uitbreiden | |||
| gerund | uitbreiden n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | breid uit | breidde uit | uitbreid | uitbreidde |
| 2nd person sing. (jij) | breidt uit | breidde uit | uitbreidt | uitbreidde |
| 2nd person sing. (u) | breidt uit | breidde uit | uitbreidt | uitbreidde |
| 2nd person sing. (gij) | breidt uit | breidde uit | uitbreidt | uitbreidde |
| 3rd person singular | breidt uit | breidde uit | uitbreidt | uitbreidde |
| plural | breiden uit | breidden uit | uitbreiden | uitbreidden |
| subjunctive sing.1 | breide uit | breidde uit | uitbreide | uitbreidde |
| subjunctive plur.1 | breiden uit | breidden uit | uitbreiden | uitbreidden |
| imperative sing. | breid uit | |||
| imperative plur.1 | breidt uit | |||
| participles | uitbreidend | uitgebreid | ||
| 1) Archaic. | ||||
Related terms edit
Descendants edit
- Afrikaans: uitbrei