układność
Polish edit
Etymology edit
From układny + -ość. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): /uˈkwad.nɔɕt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /uˈkɫad.nɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -adnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: u‧kład‧ność
Noun edit
układność f
Declension edit
Declension of układność
singular | |
---|---|
nominative | układność |
genitive | układności |
dative | układności |
accusative | układność |
instrumental | układnością |
locative | układności |
vocative | układności |
Related terms edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs
References edit
Further reading edit
- układność in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “układność”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Aleksandra Wieczorek (24.10.2018), “UKŁADNOŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “układność”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “układność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układność”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 264