umiejętny
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *umějęt- + -ny.
Pronunciation edit
Adjective edit
umiejętny (comparative bardziej umiejętny, superlative najbardziej umiejętny, derived adverb umiejętnie)
- dexterous, skillful
- Antonym: nieumiejętny
Declension edit
Declension of umiejętny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | umiejętny | umiejętna | umiejętne | umiejętni | umiejętne | |
| genitive | umiejętnego | umiejętnej | umiejętnego | umiejętnych | ||
| dative | umiejętnemu | umiejętnej | umiejętnemu | umiejętnym | ||
| accusative | umiejętnego | umiejętny | umiejętną | umiejętne | umiejętnych | umiejętne |
| instrumental | umiejętnym | umiejętną | umiejętnym | umiejętnymi | ||
| locative | umiejętnym | umiejętnej | umiejętnym | umiejętnych | ||
Derived terms edit
noun