umocnić

Polish

Etymology

From u- +‎ mocnić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈmɔt͡s.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡sɲit͡ɕ
• Syllabification: u‧moc‧nić

Verb

umocnić pf (imperfective umacniać)

1. (transitive) to reinforce, to strengthen

   Synonyms: wzmocnić, utwierdzić

2. (transitive, figuratively) to consolidate, to strengthen, to reaffirm

   Synonyms: utrwalić, ugruntować, utwierdzić

Conjugation

Conjugation of umocnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umocnić
future tense	1st	umocnię			umocnimy
	2nd	umocnisz			umocnicie
	3rd	umocni			umocnią
	impersonal	umocni się
past tense	1st	umocniłem, -(e)m umocnił	umocniłam, -(e)m umocniła	umocniłom, -(e)m umocniło	umocniliśmy, -(e)śmy umocnili	umocniłyśmy, -(e)śmy umocniły
	2nd	umocniłeś, -(e)ś umocnił	umocniłaś, -(e)ś umocniła	umocniłoś, -(e)ś umocniło	umocniliście, -(e)ście umocnili	umocniłyście, -(e)ście umocniły
	3rd	umocnił	umocniła	umocniło	umocnili	umocniły
	impersonal	umocniono
conditional	1st	umocniłbym, bym umocnił	umocniłabym, bym umocniła	umocniłobym, bym umocniło	umocnilibyśmy, byśmy umocnili	umocniłybyśmy, byśmy umocniły
	2nd	umocniłbyś, byś umocnił	umocniłabyś, byś umocniła	umocniłobyś, byś umocniło	umocnilibyście, byście umocnili	umocniłybyście, byście umocniły
	3rd	umocniłby, by umocnił	umocniłaby, by umocniła	umocniłoby, by umocniło	umocniliby, by umocnili	umocniłyby, by umocniły
	impersonal	umocniono by
imperative	1st	niech umocnię			umocnijmy
	2nd	umocnij			umocnijcie
	3rd	niech umocni			niech umocnią
passive adjectival participle		umocniony	umocniona	umocnione	umocnieni	umocnione
anterior adverbial participle		umocniwszy
verbal noun		umocnienie

Further reading

• umocnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umocnić in Polish dictionaries at PWN