Etymology
edit
Inherited from Old Polish upić, from Proto-Slavic *upiti. By surface analysis, u- + pić.
Pronunciation
edit
upić pf (imperfective upijać)
- (transitive) to sip, to swig
- Synonym: nadpić
- (transitive) to inebriate, to make drunk
- (reflexive with się) to get drunk [+instrumental = on something]
- Synonyms: see Thesaurus:pić
Conjugation
edit
Conjugation of upić pf
|
upić
|
upiję
|
upijemy
|
upijesz
|
upijecie
|
upije
|
upiją
|
upije się
|
upiłem, -(e)m upił
|
upiłam, -(e)m upiła
|
upiłom, -(e)m upiło
|
upiliśmy, -(e)śmy upili
|
upiłyśmy, -(e)śmy upiły
|
upiłeś, -(e)ś upił
|
upiłaś, -(e)ś upiła
|
upiłoś, -(e)ś upiło
|
upiliście, -(e)ście upili
|
upiłyście, -(e)ście upiły
|
upił
|
upiła
|
upiło
|
upili
|
upiły
|
upito
|
upiłbym, bym upił
|
upiłabym, bym upiła
|
upiłobym, bym upiło
|
upilibyśmy, byśmy upili
|
upiłybyśmy, byśmy upiły
|
upiłbyś, byś upił
|
upiłabyś, byś upiła
|
upiłobyś, byś upiło
|
upilibyście, byście upili
|
upiłybyście, byście upiły
|
upiłby, by upił
|
upiłaby, by upiła
|
upiłoby, by upiło
|
upiliby, by upili
|
upiłyby, by upiły
|
upito by
|
niech upiję
|
upijmy
|
upij
|
upijcie
|
niech upije
|
niech upiją
|
upity
|
upita
|
upite
|
upici
|
upite
|
upiwszy
|
upicie
|
Further reading
edit
- upić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- upić in Polish dictionaries at PWN