uprowadzić

Polish

Etymology

From u- +‎ prowadzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.prɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: u‧pro‧wa‧dzić

Verb

uprowadzić pf (imperfective uprowadzać)

1. (transitive) to abduct, to hijack, to kidnap

   Synonym: porwać

2. (transitive) to lead away

Conjugation

Conjugation of uprowadzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uprowadzić
future tense	1st	uprowadzę			uprowadzimy
	2nd	uprowadzisz			uprowadzicie
	3rd	uprowadzi			uprowadzą
	impersonal	uprowadzi się
past tense	1st	uprowadziłem, -(e)m uprowadził	uprowadziłam, -(e)m uprowadziła	uprowadziłom, -(e)m uprowadziło	uprowadziliśmy, -(e)śmy uprowadzili	uprowadziłyśmy, -(e)śmy uprowadziły
	2nd	uprowadziłeś, -(e)ś uprowadził	uprowadziłaś, -(e)ś uprowadziła	uprowadziłoś, -(e)ś uprowadziło	uprowadziliście, -(e)ście uprowadzili	uprowadziłyście, -(e)ście uprowadziły
	3rd	uprowadził	uprowadziła	uprowadziło	uprowadzili	uprowadziły
	impersonal	uprowadzono
conditional	1st	uprowadziłbym, bym uprowadził	uprowadziłabym, bym uprowadziła	uprowadziłobym, bym uprowadziło	uprowadzilibyśmy, byśmy uprowadzili	uprowadziłybyśmy, byśmy uprowadziły
	2nd	uprowadziłbyś, byś uprowadził	uprowadziłabyś, byś uprowadziła	uprowadziłobyś, byś uprowadziło	uprowadzilibyście, byście uprowadzili	uprowadziłybyście, byście uprowadziły
	3rd	uprowadziłby, by uprowadził	uprowadziłaby, by uprowadziła	uprowadziłoby, by uprowadziło	uprowadziliby, by uprowadzili	uprowadziłyby, by uprowadziły
	impersonal	uprowadzono by
imperative	1st	niech uprowadzę			uprowadźmy
	2nd	uprowadź			uprowadźcie
	3rd	niech uprowadzi			niech uprowadzą
passive adjectival participle		uprowadzony	uprowadzona	uprowadzone	uprowadzeni	uprowadzone
anterior adverbial participle		uprowadziwszy
verbal noun		uprowadzenie

Further reading

• uprowadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uprowadzić in Polish dictionaries at PWN