urząd

See also: ùrząd

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *urędъ. By surface analysis, deverbal from urządzić. Compare with Czech úřad, Serbo-Croatian úred, and Ukrainian у́ряд (úrjad).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.ʐɔnt/

• Audio 1

  (file)

• Audio 2

  (file)

• Rhymes: -uʐɔnt
• Syllabification: u‧rząd

Noun

urząd m inan (diminutive urzędzik)

1. bureau, office, public office (administrative unit)

Declension

Declension of urząd

	singular	plural
nominative	urząd	urzędy
genitive	urzędu	urzędów
dative	urzędowi	urzędom
accusative	urząd	urzędy
instrumental	urzędem	urzędami
locative	urzędzie	urzędach
vocative	urzędzie	urzędy

Derived terms

verbs

• urzędować impf

 

verbs

• złożyć urząd pf, składać urząd impf
• złożyć z urzędu pf, składać z urzędu impf

 

Related terms

adjectives

• urzędniczy
• urzędowy
• wewnątrzurzędowy
• wokółurzędowy

 

adverbs

• urzędniczo
• urzędowo

 

nouns

• urzędas
• urzędniczka
• urzędniczyna
• urzędnik
• urzędowanie
• urzędówka

 

verbs

• urządzać impf
• urządzić pf

 

Further reading

• urząd in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• urząd in Polish dictionaries at PWN