victurus
Latin edit
Etymology 1 edit
Future active participle of vincō.
Participle edit
victūrus (feminine victūra, neuter victūrum); first/second-declension participle
- about to win
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | victūrus | victūra | victūrum | victūrī | victūrae | victūra | |
Genitive | victūrī | victūrae | victūrī | victūrōrum | victūrārum | victūrōrum | |
Dative | victūrō | victūrō | victūrīs | ||||
Accusative | victūrum | victūram | victūrum | victūrōs | victūrās | victūra | |
Ablative | victūrō | victūrā | victūrō | victūrīs | |||
Vocative | victūre | victūra | victūrum | victūrī | victūrae | victūra |
Etymology 2 edit
Future active participle of vīvō (“live, be alive”).
Participle edit
vīctūrus (feminine vīctūra, neuter vīctūrum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | vīctūrus | vīctūra | vīctūrum | vīctūrī | vīctūrae | vīctūra | |
Genitive | vīctūrī | vīctūrae | vīctūrī | vīctūrōrum | vīctūrārum | vīctūrōrum | |
Dative | vīctūrō | vīctūrō | vīctūrīs | ||||
Accusative | vīctūrum | vīctūram | vīctūrum | vīctūrōs | vīctūrās | vīctūra | |
Ablative | vīctūrō | vīctūrā | vīctūrō | vīctūrīs | |||
Vocative | vīctūre | vīctūra | vīctūrum | vīctūrī | vīctūrae | vīctūra |