vindicta
LatinEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /u̯inˈdik.ta/, [u̯ɪn̪ˈd̪ɪkt̪ä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /vinˈdik.ta/, [vin̪ˈd̪ikt̪ä]
NounEdit
vindicta f (genitive vindictae); first declension
- ceremonial staff used in manumission
- punishment, vengeance
- Synonyms: vindicātiō, poena, supplicium, pūnītiō, mercēs, pretium, animadversus, malum
- Familia Griffini ad modum cxl dolo optimatum Sratewi ceciderunt; in cuius vindicta rex Grifinus Demetiam et Stratewi devastavit... ― The family of Gruffydd to the measure of 140 [people] fell by treachery to the nobles of Ystrad Tywi; in punishment for which, King Gruffydd devastated Dyfed and Ystrad Tywi... (Annales Cambriae, B Text)
- redress, satisfaction
- a means of vindication
DeclensionEdit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | vindicta | vindictae |
Genitive | vindictae | vindictārum |
Dative | vindictae | vindictīs |
Accusative | vindictam | vindictās |
Ablative | vindictā | vindictīs |
Vocative | vindicta | vindictae |
Related termsEdit
DescendantsEdit
ReferencesEdit
- “vindicta”, in Charlton T[homas] Lewis; Charles [Lancaster] Short (1879) […] A New Latin Dictionary […], New York, N.Y.; Cincinnati, Ohio; Chicago, Ill.: American Book Company; Oxford: Clarendon Press.
- “vindicta”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- vindicta in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- vindicta in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette
- “vindicta”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “vindicta”, in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
SpanishEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Latin vindicta. Doublet of vendetta.
NounEdit
vindicta f (plural vindictas)
- vengeance
- No importa cuan maña sea su voluntad de vindicta, a veces se debe conocer los límites propios
- It's not important how much good might flow from your wish for vengeance, sometimes you must know your limits
- Synonym: venganza
Further readingEdit
- “vindicta”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014