współzawodnik
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
współzawodnik m pers (female equivalent współzawodniczka or współzawodnica, related adjective współzawodniczy)
- competitor (person against whom one is competing)
- Synonyms: konkurent, przeciwnik, rywal, zawodnik
Declension edit
Declension of współzawodnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współzawodnik | współzawodnicy/współzawodniki (deprecative) |
| genitive | współzawodnika | współzawodników |
| dative | współzawodnikowi | współzawodnikom |
| accusative | współzawodnika | współzawodników |
| instrumental | współzawodnikiem | współzawodnikami |
| locative | współzawodniku | współzawodnikach |
| vocative | współzawodniku | współzawodnicy |
Derived terms edit
nouns
Related terms edit
nouns
verbs
- współzawodniczyć impf
Further reading edit
- współzawodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współzawodnik in Polish dictionaries at PWN