wtajemniczać
PolishEdit
EtymologyEdit
From wtajemniczyć + -ać.
PronunciationEdit
VerbEdit
wtajemniczać impf (perfective wtajemniczyć)
- (transitive) to initiate, to acquaint, to clue in, to let in on
- wtajemniczać kogoś w coś ― to clue somebody in on something
- Synonym: wprowadzać
ConjugationEdit
Conjugation of wtajemniczać impf
Related termsEdit
Further readingEdit
- wtajemniczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wtajemniczać in Polish dictionaries at PWN