wyruchać

Polish

Etymology

From wy- +‎ ruchać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈru.xat͡ɕ/
• Rhymes: -uxat͡ɕ
• Syllabification: wy‧ru‧chać

Verb

wyruchać pf (imperfective ruchać)

1. (transitive, vulgar) to fuck (to have sex)

   Dziś wyrucham cię jak dziwkę. ― Today I'll fuck you like a whore.

2. (transitive, vulgar) to fuck over; to exploit someone

   Sklep mnie wyruchał, nie chcieli przyjąć reklamacji. ― The store fucked me over, they wouldn't accept a return.

Conjugation

Conjugation of wyruchać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyruchać
future tense	1st	wyrucham			wyruchamy
	2nd	wyruchasz			wyruchacie
	3rd	wyrucha			wyruchają
	impersonal	wyrucha się
past tense	1st	wyruchałem, -(e)m wyruchał	wyruchałam, -(e)m wyruchała	wyruchałom, -(e)m wyruchało	wyruchaliśmy, -(e)śmy wyruchali	wyruchałyśmy, -(e)śmy wyruchały
	2nd	wyruchałeś, -(e)ś wyruchał	wyruchałaś, -(e)ś wyruchała	wyruchałoś, -(e)ś wyruchało	wyruchaliście, -(e)ście wyruchali	wyruchałyście, -(e)ście wyruchały
	3rd	wyruchał	wyruchała	wyruchało	wyruchali	wyruchały
	impersonal	wyruchano
conditional	1st	wyruchałbym, bym wyruchał	wyruchałabym, bym wyruchała	wyruchałobym, bym wyruchało	wyruchalibyśmy, byśmy wyruchali	wyruchałybyśmy, byśmy wyruchały
	2nd	wyruchałbyś, byś wyruchał	wyruchałabyś, byś wyruchała	wyruchałobyś, byś wyruchało	wyruchalibyście, byście wyruchali	wyruchałybyście, byście wyruchały
	3rd	wyruchałby, by wyruchał	wyruchałaby, by wyruchała	wyruchałoby, by wyruchało	wyruchaliby, by wyruchali	wyruchałyby, by wyruchały
	impersonal	wyruchano by
imperative	1st	niech wyrucham			wyruchajmy
	2nd	wyruchaj			wyruchajcie
	3rd	niech wyrucha			niech wyruchają
passive adjectival participle		wyruchany	wyruchana	wyruchane	wyruchani	wyruchane
anterior adverbial participle		wyruchawszy
verbal noun		wyruchanie

Derived terms

• wyruchać bez mydła

 

Further reading

• wyruchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyruchać in Polish dictionaries at PWN