wywłaszczenie
Polish edit
Etymology edit
From wywłaszczyć + -enie.
Pronunciation edit
Noun edit
wywłaszczenie n
- verbal noun of wywłaszczyć
- expropriation
- (law) eminent domain, compulsory purchase
- (computing) preemption
Declension edit
Declension of wywłaszczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wywłaszczenie | wywłaszczenia |
| genitive | wywłaszczenia | wywłaszczeń |
| dative | wywłaszczeniu | wywłaszczeniom |
| accusative | wywłaszczenie | wywłaszczenia |
| instrumental | wywłaszczeniem | wywłaszczeniami |
| locative | wywłaszczeniu | wywłaszczeniach |
| vocative | wywłaszczenie | wywłaszczenia |
Related terms edit
verbs
Further reading edit
- wywłaszczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wywłaszczenie in Polish dictionaries at PWN