yürürlük
Turkish edit
Etymology edit
From yürümek.
Noun edit
yürürlük (definite accusative yürürlüğü, plural yürürlükler)
- (law) effect, validity
- 1945 January 15, “Bazı ay adlarının değiştirilmesi hakkında kanun [A law concerning changes to the names of some months]”, in Resimî Gazete, page 8181:
- Madde 2 — Bu kanun yayım tarihinden yürürlüğe girer
- Article 2 — This law takes effect on publication
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | yürürlük | |
Definite accusative | yürürlüğü | |
Singular | Plural | |
Nominative | yürürlük | yürürlükler |
Definite accusative | yürürlüğü | yürürlükleri |
Dative | yürürlüğe | yürürlüklere |
Locative | yürürlükte | yürürlüklerde |
Ablative | yürürlükten | yürürlüklerden |
Genitive | yürürlüğün | yürürlüklerin |
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–), “yürümek”, in Nişanyan Sözlük
- Avery, Robert et al., editors (2013) The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN