See also: Zemin

Crimean Tatar

edit

Etymology

edit

From Persian زمین (zamin, earth, Earth)

Noun

edit

zemin

  1. earth

Declension

edit

References

edit

Turkish

edit

Etymology

edit

From Ottoman Turkish زمین (zamin), from Persian زمین (zamin, earth, Earth), cognate with Latin humus, Ancient Greek χθών (khthṓn)).

Pronunciation

edit

Noun

edit

zemin (definite accusative zemini, plural zeminler)

  1. ground
  2. floor
  3. basis, background

Declension

edit
Inflection
Nominative zemin
Definite accusative zemini
Singular Plural
Nominative zemin zeminler
Definite accusative zemini zeminleri
Dative zemine zeminlere
Locative zeminde zeminlerde
Ablative zeminden zeminlerden
Genitive zeminin zeminlerin

Synonyms

edit

References

edit
  • zemin”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu

Turkmen

edit

Etymology

edit

Borrowed from Persian زمین (zamin, earth, Earth)

Pronunciation

edit
  • Hyphenation: ze‧min

Noun

edit

zemin (definite accusative zemini, plural zeminler)

  1. earth

Declension

edit

Further reading

edit
  • zemin” in Enedilim.com
  • zemin” in Webonary.org