zobowiązanie
Polish edit
Etymology edit
From zobowiązać + -anie.
Pronunciation edit
Noun edit
zobowiązanie n
- verbal noun of zobowiązać
- obligation (act of binding oneself by a social, legal, or moral tie to someone)
- Synonym: obowiązek
- (law) obligation (legal agreement)
Declension edit
Declension of zobowiązanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zobowiązanie | zobowiązania |
| genitive | zobowiązania | zobowiązań |
| dative | zobowiązaniu | zobowiązaniom |
| accusative | zobowiązanie | zobowiązania |
| instrumental | zobowiązaniem | zobowiązaniami |
| locative | zobowiązaniu | zobowiązaniach |
| vocative | zobowiązanie | zobowiązania |
Further reading edit
- zobowiązanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zobowiązanie in Polish dictionaries at PWN