zwariować

Polish edit

From z- +‎ wariować.

zwariować pf (imperfective wariować)

(intransitive, colloquial) to go mad, to go nuts (to become mentally ill)
Synonym: oszaleć
(intransitive, colloquial) to go mad, to go nuts (to become insane)
Synonym: oszaleć

Conjugation of zwariować pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zwariować
future tense	1^st	zwariuję			zwariujemy
	2^nd	zwariujesz			zwariujecie
	3^rd	zwariuje			zwariują
	impersonal	zwariuje się
past tense	1^st	zwariowałem, -(e)m zwariował	zwariowałam, -(e)m zwariowała	zwariowałom, -(e)m zwariowało	zwariowaliśmy, -(e)śmy zwariowali	zwariowałyśmy, -(e)śmy zwariowały
	2^nd	zwariowałeś, -(e)ś zwariował	zwariowałaś, -(e)ś zwariowała	zwariowałoś, -(e)ś zwariowało	zwariowaliście, -(e)ście zwariowali	zwariowałyście, -(e)ście zwariowały
	3^rd	zwariował	zwariowała	zwariowało	zwariowali	zwariowały
	impersonal	zwariowano
conditional	1^st	zwariowałbym, bym zwariował	zwariowałabym, bym zwariowała	zwariowałobym, bym zwariowało	zwariowalibyśmy, byśmy zwariowali	zwariowałybyśmy, byśmy zwariowały
	2^nd	zwariowałbyś, byś zwariował	zwariowałabyś, byś zwariowała	zwariowałobyś, byś zwariowało	zwariowalibyście, byście zwariowali	zwariowałybyście, byście zwariowały
	3^rd	zwariowałby, by zwariował	zwariowałaby, by zwariowała	zwariowałoby, by zwariowało	zwariowaliby, by zwariowali	zwariowałyby, by zwariowały
	impersonal	zwariowano by
imperative	1^st	niech zwariuję			zwariujmy
	2^nd	zwariuj			zwariujcie
	3^rd	niech zwariuje			niech zwariują
anterior adverbial participle		zwariowawszy
verbal noun		zwariowanie

adjective

adjective

adverbs

nouns