κουκούλα

Greek

Etymology

From Latin cuculla. Doublet of κούκλα (koúkla).

Pronunciation

• IPA^(key): /kuˈkula/
• Hyphenation: κου‧κού‧λα

Noun

κουκούλα • (koukoúla) f (plural κουκούλες)

1. hood, cowl

   Φορούσε μια κουκούλα, ώστε να μη δεις το πρόσωπό της.

   Foroúse mia koukoúla, óste na mi deis to prósopó tis.

   She was wearing a hood so you could not see her face.

Declension

declension of κουκούλα

case     \     number	singular	plural
nominative	κουκούλα •	κουκούλες •
genitive	κουκούλας •	—
accusative	κουκούλα •	κουκούλες •
vocative	κουκούλα •	κουκούλες •

Derived terms

• κουκουλοφόρος m (koukoulofóros, “person wearing a hood or mask”)