كفر
Arabic edit
Etymology 1 edit
Root |
---|
ك ف ر (k-f-r) |
Verb edit
كَفَرَ • (kafara) I, non-past يَكْفُرُ (yakfuru)
- (intransitive or transitive with بِ) to disbelieve (in), to close oneself off to
- 609–632 CE, Qur'an, 2:212:
- زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوٱ ٱلْحَيَاةُ ٱلدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ ٱلَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ ٱتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ ٱلْقِيَامَةِ وَٱللّٰهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ
- zuyyina lillaḏīna kafarū l-ḥayātu d-dunyā wayasḵarūna mina llaḏīna ʔāmanū wāllaḏīna ttaqaw fawqahum yawma l-qiyāmati wal-lāhu yarzuqu man yašāʔu biḡayri ḥisābin
- Beautified is the life of this world for those who disbelieve, and they mock at those who believe. But those who fear [Allah] are above them on the Day of Resurrection, and Allah begifts whom He wills without account.
- 609–632 CE, Qur'an, 2:256:
- لَا إِكْرَاهَ فِي ٱلدِّينِ ۖ قَدْ تَبَيَّنَ ٱلرُّشْدُ مِنَ ٱلْغَيِّ ۚ فَمَنْ يَكْفُرْ بِٱلطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِٱللَّهِ فَقَدِ ٱسْتَمْسَكَ بِٱلْعُرْوَةِ ٱلْوُثْقَىٰ لَا ٱنْفِصَامَ لَهَا ۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
- lā ʾikrāha fī d-dīni qad tabayyana r-rušdu mina l-ḡayyi faman yakfur bi-ṭ-ṭāḡūti wayuʾmin bi-l-lahi faqadi stamsaka bi-l-ʿurwati l-wuṯqā lā nfiṣāma lahā wal-lahu samīʿun ʿalīmun
- (please add an English translation of this quotation)
- (transitive or with بِ) to be ungrateful
- 609–632 CE, Qur'an, 2:152:
- فَٱذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَٱشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ
- faḏkurūnī ʔaḏkurkum waškurū lī walā takfurūni
- (please add an English translation of this quotation)
- (construed with بِ (bi)) to disclaim association with, to renounce
- 609–632 CE, Qur'an, 35:14:
- إِن تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا ٱسْتَجَابُوا لَكُمْۖ وَيَوْمَ ٱلْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ
- ʔin tadʕūhum lā yasmaʕū duʕāʔakum walaw samiʕū mā stajābū lakum wayawma l-qiyāmati yakfurūna biširkikum walā yunabbiʔuka miṯlu ḵabīrin
- If you invoke them they will not hear your invocation, and even if they heard they cannot respond to you, and on the Day of Resurrection they will forswear your polytheism, and none can inform you like the One who is all-aware.
Conjugation edit
verbal nouns الْمَصَادِر |
kufr or kufrān or kufūr | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
kāfir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
makfūr | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | kafartu |
kafarta |
كَفَرَ kafara |
kafartumā |
kafarā |
kafarnā |
kafartum |
kafarū | |||
f | kafarti |
kafarat |
kafaratā |
kafartunna |
kafarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔakfuru |
takfuru |
yakfuru |
takfurāni |
yakfurāni |
nakfuru |
takfurūna |
yakfurūna | |||
f | takfurīna |
takfuru |
takfurāni |
takfurna |
yakfurna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔakfura |
takfura |
yakfura |
takfurā |
yakfurā |
nakfura |
takfurū |
yakfurū | |||
f | takfurī |
takfura |
takfurā |
takfurna |
yakfurna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔakfur |
takfur |
yakfur |
takfurā |
yakfurā |
nakfur |
takfurū |
yakfurū | |||
f | takfurī |
takfur |
takfurā |
takfurna |
yakfurna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | ukfur |
ukfurā |
ukfurū |
||||||||
f | ukfurī |
ukfurna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | kufirtu |
kufirta |
كُفِرَ kufira |
kufirtumā |
kufirā |
kufirnā |
kufirtum |
kufirū | |||
f | kufirti |
kufirat |
kufiratā |
kufirtunna |
kufirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔukfaru |
tukfaru |
yukfaru |
tukfarāni |
yukfarāni |
nukfaru |
tukfarūna |
yukfarūna | |||
f | tukfarīna |
tukfaru |
tukfarāni |
tukfarna |
yukfarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔukfara |
tukfara |
yukfara |
tukfarā |
yukfarā |
nukfara |
tukfarū |
yukfarū | |||
f | tukfarī |
tukfara |
tukfarā |
tukfarna |
yukfarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔukfar |
tukfar |
yukfar |
tukfarā |
yukfarā |
nukfar |
tukfarū |
yukfarū | |||
f | tukfarī |
tukfar |
tukfarā |
tukfarna |
yukfarna |
Antonyms edit
Verb edit
كَفَرَ • (kafara) I, non-past يَكْفُرُ or يَكْفِرُ (yakfuru or yakfiru)
Conjugation edit
verbal noun الْمَصْدَر |
كَفْر kafr | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
kāfir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
makfūr | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | kafartu |
kafarta |
كَفَرَ kafara |
kafartumā |
kafarā |
kafarnā |
kafartum |
kafarū | |||
f | kafarti |
kafarat |
kafaratā |
kafartunna |
kafarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔakfuru or ʔakfiru |
takfuru or takfiru |
yakfuru or yakfiru |
takfurāni or takfirāni |
yakfurāni or yakfirāni |
nakfuru or nakfiru |
takfurūna or takfirūna |
yakfurūna or yakfirūna | |||
f | takfurīna or takfirīna |
takfuru or takfiru |
takfurāni or takfirāni |
takfurna or takfirna |
yakfurna or yakfirna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔakfura or ʔakfira |
takfura or takfira |
yakfura or yakfira |
takfurā or takfirā |
yakfurā or yakfirā |
nakfura or nakfira |
takfurū or takfirū |
yakfurū or yakfirū | |||
f | takfurī or takfirī |
takfura or takfira |
takfurā or takfirā |
takfurna or takfirna |
yakfurna or yakfirna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔakfur or ʔakfir |
takfur or takfir |
yakfur or yakfir |
takfurā or takfirā |
yakfurā or yakfirā |
nakfur or nakfir |
takfurū or takfirū |
yakfurū or yakfirū | |||
f | takfurī or takfirī |
takfur or takfir |
takfurā or takfirā |
takfurna or takfirna |
yakfurna or yakfirna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | ukfur or ikfir |
ukfurā or ikfirā |
ukfurū or ikfirū |
||||||||
f | ukfurī or ikfirī |
ukfurna or ikfirna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | kufirtu |
kufirta |
كُفِرَ kufira |
kufirtumā |
kufirā |
kufirnā |
kufirtum |
kufirū | |||
f | kufirti |
kufirat |
kufiratā |
kufirtunna |
kufirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔukfaru |
tukfaru |
yukfaru |
tukfarāni |
yukfarāni |
nukfaru |
tukfarūna |
yukfarūna | |||
f | tukfarīna |
tukfaru |
tukfarāni |
tukfarna |
yukfarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔukfara |
tukfara |
yukfara |
tukfarā |
yukfarā |
nukfara |
tukfarū |
yukfarū | |||
f | tukfarī |
tukfara |
tukfarā |
tukfarna |
yukfarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔukfar |
tukfar |
yukfar |
tukfarā |
yukfarā |
nukfar |
tukfarū |
yukfarū | |||
f | tukfarī |
tukfar |
tukfarā |
tukfarna |
yukfarna |
Noun edit
كُفْر • (kufr) m
- verbal noun of كَفَرَ (kafara) (form I)
Declension edit
Descendants edit
- → Azerbaijani: küfr
- → English: kufr
- → Indonesian: kufur
- → Northern Kurdish: kufir, kifir, kifr, kufr
- → Ottoman Turkish: كفر (küfr)
- → Swahili: kufuru
Noun edit
كَفْر • (kafr) m
Declension edit
Verb edit
كَفَّرَ • (kaffara) II, non-past يُكَفِّرُ (yukaffiru)
- (religion) to expiate, do penance, atone
- كفّر عن ذنوبه ― He atoned for his sins.
- to forgive, grant pardon
- (religion) to accuse of infidelity, charge with unbelief
- (religion) to make an infidel, seduce to unbelief
- (dated) to cover, hide
Conjugation edit
verbal noun الْمَصْدَر |
takfīr | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
mukaffir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mukaffar | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | kaffartu |
kaffarta |
كَفَّرَ kaffara |
kaffartumā |
kaffarā |
kaffarnā |
kaffartum |
kaffarū | |||
f | kaffarti |
kaffarat |
kaffaratā |
kaffartunna |
kaffarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔukaffiru |
tukaffiru |
yukaffiru |
tukaffirāni |
yukaffirāni |
nukaffiru |
tukaffirūna |
yukaffirūna | |||
f | tukaffirīna |
tukaffiru |
tukaffirāni |
tukaffirna |
yukaffirna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔukaffira |
tukaffira |
yukaffira |
tukaffirā |
yukaffirā |
nukaffira |
tukaffirū |
yukaffirū | |||
f | tukaffirī |
tukaffira |
tukaffirā |
tukaffirna |
yukaffirna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔukaffir |
tukaffir |
yukaffir |
tukaffirā |
yukaffirā |
nukaffir |
tukaffirū |
yukaffirū | |||
f | tukaffirī |
tukaffir |
tukaffirā |
tukaffirna |
yukaffirna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | كَفِّرْ kaffir |
kaffirā |
kaffirū |
||||||||
f | kaffirī |
kaffirna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | kuffirtu |
kuffirta |
كُفِّرَ kuffira |
kuffirtumā |
kuffirā |
kuffirnā |
kuffirtum |
kuffirū | |||
f | kuffirti |
kuffirat |
kuffiratā |
kuffirtunna |
kuffirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔukaffaru |
tukaffaru |
yukaffaru |
tukaffarāni |
yukaffarāni |
nukaffaru |
tukaffarūna |
yukaffarūna | |||
f | tukaffarīna |
tukaffaru |
tukaffarāni |
tukaffarna |
yukaffarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔukaffara |
tukaffara |
yukaffara |
tukaffarā |
yukaffarā |
nukaffara |
tukaffarū |
yukaffarū | |||
f | tukaffarī |
tukaffara |
tukaffarā |
tukaffarna |
yukaffarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔukaffar |
tukaffar |
yukaffar |
tukaffarā |
yukaffarā |
nukaffar |
tukaffarū |
yukaffarū | |||
f | tukaffarī |
tukaffar |
tukaffarā |
tukaffarna |
yukaffarna |
Etymology 2 edit
Borrowed from Aramaic כַּפְרָא / ܟܰܦܪܳܐ (kap̄rā, “village, open town, unfortified town”), from Akkadian 𒅗𒀊𒊒 (kaprum, “farm, village; a settlement outside of a city”), considered to represent a word particular to the non-Akkadian “Mari language”, that is to be formed either in the unknown East Semitic or the unknown Amorite language spoken there. Probably originally meaning an agricultural storage-room, doublet of غَفْر (ḡafr), related to the meaning of “covering” connecting the roots غ ف ر (ḡ-f-r), כ־פ־ר (k-p-r). Compare Hebrew כְּפָר (kp̄ār, “village”).
Noun edit
كَفْر • (kafr) m (plural كُفُور (kufūr))
- open, town, village, suburb
- 7th century CE, Al-ʾAdab al-Mufrad, 30:42:
- لَا تَسْكُنِ الْكُفُورَ، فَإِنَّ سَاكِنَ الْكُفُورِ كَسَاكِنِ الْقُبُورِ
- lā taskuni l-kufūra, faʔinna sākina l-kufūri kasākini l-qubūri
- Don’t dwell in the suburbs, for he who dwells in the suburbs is like a dweller of the graves.
Usage notes edit
Not retained anymore except in place-names.
Declension edit
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | كَفْر kafr |
الْكَفْر al-kafr |
كَفْر kafr |
Nominative | كَفْرٌ kafrun |
الْكَفْرُ al-kafru |
كَفْرُ kafru |
Accusative | كَفْرًا kafran |
الْكَفْرَ al-kafra |
كَفْرَ kafra |
Genitive | كَفْرٍ kafrin |
الْكَفْرِ al-kafri |
كَفْرِ kafri |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | كَفْرَيْن kafrayn |
الْكَفْرَيْن al-kafrayn |
كَفْرَيْ kafray |
Nominative | كَفْرَانِ kafrāni |
الْكَفْرَانِ al-kafrāni |
كَفْرَا kafrā |
Accusative | كَفْرَيْنِ kafrayni |
الْكَفْرَيْنِ al-kafrayni |
كَفْرَيْ kafray |
Genitive | كَفْرَيْنِ kafrayni |
الْكَفْرَيْنِ al-kafrayni |
كَفْرَيْ kafray |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | كُفُور kufūr |
الْكُفُور al-kufūr |
كُفُور kufūr |
Nominative | كُفُورٌ kufūrun |
الْكُفُورُ al-kufūru |
كُفُورُ kufūru |
Accusative | كُفُورًا kufūran |
الْكُفُورَ al-kufūra |
كُفُورَ kufūra |
Genitive | كُفُورٍ kufūrin |
الْكُفُورِ al-kufūri |
كُفُورِ kufūri |
Etymology 3 edit
Borrowed from Aramaic כּוּפְרָא / ܟܘܦܪܐ (kūp̄rā, “pitch, tar; asphalt”), from Akkadian 𒇒𒌓𒀀 (kupru, “bitumen, pitch”), from Akkadian 𒅗𒉺𒊒 (kapāru, “to smear or daub on”). Doublet of غُفْرَان (ḡufrān). Compare Old Armenian կուպր (kupr), a Semitic borrowing.
Noun edit
كُفْر • (kufr) m
Declension edit
Etymology 4 edit
Noun edit
كَفَر • (kavar, kafar) m (plural كفرات (kavarāt, kafarāt))
- (electronics) cover, case
References edit
- “kpr”, in The Comprehensive Aramaic Lexicon Project, Cincinnati: Hebrew Union College, 1986–
- “kpwr”, in The Comprehensive Aramaic Lexicon Project, Cincinnati: Hebrew Union College, 1986–
- Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881) “كفر”, in Supplément aux dictionnaires arabes[1] (in French), volume 2, Leiden: E. J. Brill, pages 476–477
- Fraenkel, Siegmund (1886) Die aramäischen Fremdwörter im Arabischen (in German), Leiden: E. J. Brill, page 150
- Fraenkel, Siegmund (1886) Die aramäischen Fremdwörter im Arabischen (in German), Leiden: E. J. Brill, page 281
- Freytag, Georg (1837) “كفر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, pages 46–47
- Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “كفر”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[3] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et Cie, pages 913–914
- Lane, Edward William (1863) “كفر”, in Arabic-English Lexicon[4], London: Williams & Norgate, pages 2620–2621
- Steingass, Francis Joseph (1884) “كفر”, in The Student's Arabic–English Dictionary[5], London: W.H. Allen, page 890
- Wahrmund, Adolf (1887) “كفر”, in Handwörterbuch der neu-arabischen und deutschen Sprache[6] (in German), volume 2, Gießen: J. Ricker’sche Buchhandlung, pages 585–586
- Wehr, Hans (1979) “كفر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 975
- Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “كفر”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[7] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1110
Hijazi Arabic edit
Root |
---|
ك ف ر |
1 term |
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
Verb edit
كفر • (kafar) I (non-past يِكْفُر (yikfur))
- to disbelieve
Conjugation edit
Conjugation of كفر (kafar) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | كفرت (kafart) | كفرت (kafart) | كفر (kafar) | كفرنا (kafarna) | كفرتوا (kafartu) | كفروا (kafaru) | |
f | كفرتي (kafarti) | كفرت (kafarat) | ||||||
non-past | m | أكفر (ʔakfur) | تكفر (tikfur) | يكفر (yikfur) | نكفر (nikfur) | تكفروا (tikfuru) | يكفروا (yikfuru) | |
f | تكفري (tikfuri) | تكفر (tikfur) | ||||||
imperative | m | اكفر (akfur) | اكفروا (akfuru) | |||||
f | اكفري (akfuri) |
Etymology 2 edit
From Arabic كَفَّرَ (kaffara).
Pronunciation edit
Verb edit
كفر • (kaffar) II (non-past يِكَفِّر (yikaffir))
Conjugation edit
Conjugation of كفر (kaffar) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | كفرت (kaffart) | كفرت (kaffart) | كفر (kaffar) | كفرنا (kaffarna) | كفرتوا (kaffartu) | كفروا (kaffaru) | |
f | كفرتي (kaffarti) | كفرت (kaffarat) | ||||||
non-past | m | أكفر (ʔakaffir) | تكفر (tikaffir) | يكفر (yikaffir) | نكفر (nikaffir) | تكفروا (tikaffiru) | يكفروا (yikaffiru) | |
f | تكفري (tikaffiri) | تكفر (tikaffir) | ||||||
imperative | m | كفر (kaffir) | كفروا (kaffiru) | |||||
f | كفري (kaffiri) |
Etymology 3 edit
Pronunciation edit
Noun edit
كفر • (kufur) m
Etymology 4 edit
Pronunciation edit
Noun edit
كفر • (kafar or kavar) m (plural كفرات (kafarāt, kavarāt))
- tire, tyre, vehicle’s wheel
- A device's case
- A cover, cover song, cover version (rerecording of a previously recorded song, typically by a different artist).
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Borrowed from Arabic كُفْر (kufr, “disbelief; ingratitude”), verbal noun of كَفَرَ (kafara, “to disbelieve in”).
Noun edit
كفر • (küfr)
- disbelief, incredulity, the inability to believe that something is the case
- Synonym: اینانمزلق (inanmazlık)
- infidelity, faithlessness, unbelief, the rejection of religious belief
- (religion) atheism, irreligion, a lack of belief in deities or in God
- blasphemy, profanity, any act of irreverence or contempt toward a god
Derived terms edit
Descendants edit
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “küfür2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2884
- Devellioğlu, Ferit (1962) “küfr”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[8] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 636
- Kélékian, Diran (1911) “كفر”, in Dictionnaire turc-français[9], Constantinople: Mihran, page 1031
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Infidelitas”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[10], Vienna, column 797
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “كفر”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[11], Vienna, columns 3981-3982
- Nişanyan, Sevan (2002–) “küfür”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “كفر”, in A Turkish and English Lexicon[12], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1556