ανατολή

See also: Ανατολή and ἀνατολή

Greek edit

Etymology edit

From Ancient Greek ἀνατολή (anatolḗ, “sunrise, place from where the sun rises, the east”), from ἀνατέλλω (anatéllō, “I rise up”), from ἀνά (aná, “up”) + τέλλω (téllō, “I perform, accomplish, rise”).

Pronunciation edit

IPA^(key): /a.na.toˈli/
Hyphenation: α‧να‧το‧λή

Noun edit

ανατολή • (anatolí) f (plural ανατολές)

east, East
από την ανατολή ως την δύση ― apó tin anatolí os tin dýsi ― from east to west
sunrise, dawn; moonrise
από την ανατολή ως την δύση ― apó tin anatolí os tin dýsi ― from sunrise to sunset
(the) Orient, (the) East

Declension edit

Declension of ανατολή

	singular	plural
nominative	ανατολή •	ανατολές •
genitive	ανατολής •	ανατολών •
accusative	ανατολή •	ανατολές •
vocative	ανατολή •	ανατολές •

Synonyms edit

(dawn): αυγή f (avgí)
(dawn): λυκαυγές (lykavgés)
(dawn): χάραμα n (chárama)
(dawn, sunrise): χαραυγή f (charavgí)
(sunrise, beginning): ξημέρωμα n (ximéroma)

Antonyms edit

δύση f (dýsi, “west”)

Coordinate terms edit

Appendix:Greek compass points

Related terms edit

ανατέλλω (anatéllo, “to rise”)
Ανατολία f (Anatolía, “Anatolia”)
ανατολικά (anatoliká, “in the east”, adverb)
ανατολικά-βορειοανατολικά n pl (anatoliká-voreioanatoliká, “east-northeast”)
ανατολικά-νοτιοανατολικά n pl (anatoliká-notioanatoliká, “east-southeast”)
ανατολικός (anatolikós, “eastern, easterly”)
Ανατολικός Ορθόδοξος (Anatolikós Orthódoxos, “Eastern Orthodox”)
ανατολιστής m (anatolistís, “orientalist”)
ανατολίστρια f (anatolístria, “orientalist”)
ανατολίτης (anatolítis, “oriental”)
ανατολίτικος (anatolítikos, “oriental”)
Άπω Ανατολή f (Ápo Anatolí, “Far East”)
βορειοανατολικά n pl (voreioanatoliká, “northeast”)
Εγγύς Ανατολή f (Engýs Anatolí, “Near East”)
Μέση Ανατολή f (Mési Anatolí, “Middle East”)
νοτιοανατολικά n pl (notioanatoliká, “southeast”)
προσανατολισμός (prosanatolismós, “orientation”)