|
|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
| Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
| Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
| 1 sg
|
αποκρούω
|
αποκρούσω
|
αποκρούομαι
|
αποκρουστώ, {αποκρουσθώ}2
|
| 2 sg
|
αποκρούεις
|
αποκρούσεις
|
αποκρούεσαι
|
αποκρουστείς, αποκρουσθείς
|
| 3 sg
|
αποκρούει
|
αποκρούσει
|
αποκρούεται
|
αποκρουστεί, αποκρουσθεί
|
|
|
| 1 pl
|
αποκρούουμε, [‑ομε]
|
αποκρούσουμε, [‑ομε]
|
αποκρουόμαστε
|
αποκρουστούμε, αποκρουσθούμε
|
| 2 pl
|
αποκρούετε
|
αποκρούσετε
|
αποκρούεστε, αποκρουόσαστε
|
αποκρουστείτε, αποκρουσθείτε
|
| 3 pl
|
αποκρούουν(ε)
|
αποκρούσουν(ε)
|
αποκρούονται
|
αποκρουστούν(ε), αποκρουσθούν(ε)
|
|
|
| Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
| 1 sg
|
απέκρουα
|
απέκρουσα, απόκρουσα1
|
αποκρουόμουν(α)
|
αποκρούστηκα, {αποκρούσθηκα}2
|
| 2 sg
|
απέκρουες
|
απέκρουσες, απόκρουσες
|
αποκρουόσουν(α)
|
αποκρούστηκες, αποκρούσθηκες
|
| 3 sg
|
απέκρουε
|
απέκρουσε, απόκρουσε
|
αποκρουόταν(ε)
|
αποκρούστηκε, αποκρούσθηκε
|
|
|
| 1 pl
|
αποκρούαμε
|
αποκρούσαμε
|
αποκρουόμασταν, (‑όμαστε)
|
αποκρουστήκαμε, αποκρουσθήκαμε
|
| 2 pl
|
αποκρούατε
|
αποκρούσατε
|
αποκρουόσασταν, (‑όσαστε)
|
αποκρουστήκατε, αποκρουσθήκατε
|
| 3 pl
|
απέκρουαν, αποκρούαν(ε)
|
απέκρουσαν, αποκρούσαν(ε), απόκρουσαν
|
αποκρούονταν, (αποκρουόντουσαν)
|
αποκρούστηκαν, αποκρουστήκαν(ε),
αποκρούσθηκαν, αποκρουσθήκαν(ε)
|
|
|
| Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
| 1 sg
|
θα αποκρούω ➤
|
θα αποκρούσω ➤
|
θα αποκρούομαι ➤
|
θα αποκρουστώ / αποκρουσθώ ➤
|
| 2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα αποκρούεις, …
|
θα αποκρούσεις, …
|
θα αποκρούεσαι, …
|
θα αποκρουστείς / αποκρουσθείς, …
|
|
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
| Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … αποκρούσει
|
έχω, έχεις, … αποκρουστεί / αποκρουσθεί
|
| Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … αποκρούσει
|
είχα, είχες, … αποκρουστεί / αποκρουσθεί
|
| Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … αποκρούσει
|
θα έχω, θα έχεις, … αποκρουστεί / αποκρουσθεί
|
|
|
| Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
|
| Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
| 2 sg
|
απόκρουε
|
απόκρουσε
|
—
|
αποκρούσου
|
| 2 pl
|
αποκρούετε
|
αποκρούστε
|
αποκρούεστε
|
αποκρουστείτε, αποκρουσθείτε
|
|
|
| Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
| Present participle➤
|
αποκρούοντας ➤
|
—
|
| Perfect participle➤
|
έχοντας αποκρούσει ➤
|
—
|
|
|
| Nonfinite form➤
|
αποκρούσει
|
αποκρουστεί, αποκρουσθεί
|
|
|
|
|
Notes
Appendix:Greek verbs
|
1. The second simple past forms, without internal augment, are less common.
2. Formal types with -σθ- are rarely used.
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic.
• Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
• Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|
|
