απορρίπτω

See also: ἀπορρίπτω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀπορρίπτω (aporrhíptō). By surface analysis, απο- (“from, remove”) +‎ ρίπτω (“throw”), the ancient ῥίπτω (rhíptō).

Pronunciation

IPA^(key): /a.poˈɾi.pto/
Hyphenation: α‧πορ‧ρί‧πτω

Verb

απορρίπτω • (aporrípto) (past απέρριψα/απόρριψα, passive απορρίπτομαι)

to reject, refuse, turn down
το αίτημα των μαθητών απορρίφθηκε
to aítima ton mathitón aporrífthike
the students' request was rejected
to fail
to discard, throw out

Conjugation

απορρίπτω απορρίπτομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	απορρίπτω	απορρίψω	απορρίπτομαι	απορριφθώ, απορριφτώ²
2 sg	απορρίπτεις	απορρίψεις	απορρίπτεσαι	απορριφθείς, απορριφτείς
3 sg	απορρίπτει	απορρίψει	απορρίπτεται	απορριφθεί, απορριφτεί

1 pl	απορρίπτουμε, [‑ομε]	απορρίψουμε, [‑ομε]	απορριπτόμαστε	απορριφθούμε, απορριφτούμε
2 pl	απορρίπτετε	απορρίψετε	απορρίπτεσθε, (απορρίπτεστε, απορριπτόσαστε)	απορριφθείτε, απορριφτείτε
3 pl	απορρίπτουν(ε)	απορρίψουν(ε)	απορρίπτονται	απορριφθούν(ε), απορριφτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	απέρριπτα	απέρριψα, απόρριψα¹	απορριπτόμουν(α)	απορρίφθηκα, απορρίφτηκα¹, [{απερρίφθην}]
2 sg	απέρριπτες	απέρριψες, απόρριψες	απορριπτόσουν(α)	απορρίφθηκες, απορρίφτηκες, [{απερρίφθης}]
3 sg	απέρριπτε	απέρριψε, απόρριψε	απορριπτόταν(ε)	απορρίφθηκε, απορρίφτηκε, {απερρίφθη}

1 pl	απορρίπταμε	απορρίψαμε	απορριπτόμασταν, (‑όμαστε)	απορριφθήκαμε, απορριφτήκαμε, [{απερρίφθημεν}]
2 pl	απορρίπτατε	απορρίψατε	απορριπτόσασταν, (‑όσαστε)	απορριφθήκατε, απορριφτήκατε, [{απερρίφθητε}]
3 pl	απέρριπταν, απορρίπταν(ε)	απέρριψαν, απορρίψαν(ε), απόρριψαν	απορρίπτονταν, (απορριπτόντουσαν)	απορρίφθηκαν, απορρίφτηκαν, απορριφτήκαν(ε), {απερρίφθησαν}

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα απορρίπτω ➤	θα απορρίψω ➤	θα απορρίπτομαι ➤	θα απορριφθώ / απορριφτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα απορρίπτεις, …	θα απορρίψεις, …	θα απορρίπτεσαι, …	θα απορριφθείς / απορριφτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … απορρίψει		έχω, έχεις, … απορριφθεί / απορριφτεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … απορρίψει		είχα, είχες, … απορριφθεί / απορριφτεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … απορρίψει		θα έχω, θα έχεις, … απορριφθεί / απορριφτεί

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	απόρριπτε	απόρριψε	—	απορρίψου
2 pl	απορρίπτετε	απορρίψτε	απορρίπτεσθε, (απορρίπτεστε)	απορριφθείτε, απορριφτείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	απορρίπτοντας ➤		απορριπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας απορρίψει ➤		—

Nonfinite form➤	απορρίψει		απορριφθεί, απορριφτεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. The forms like απ-έρριψα retaining the internal augment are formal but common. The forms like από‑ρριψα without the augment are colloquial. 2. All passive forms with -φθ- are more formal but common. Forms with -φτ- are colloquial. • Also, formal passive past participle απορριφθείς (aporriftheís), απορριφθείσα, απορριφθέν • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

απερρίφθην μετ' επαίνων (aperrífthin met' epaínon, “I was turned down cum laude”) (ironic)

Related terms

απορρίχνω (aporríchno, “to miscarry”)
απόρριμμα n (apórrimma, “rubbish”)
απορριμματοφόρο n (aporrimmatofóro, “dust cart, garbage truck”)
απορριμματοφόρος (aporrimmatofóros, “refuse carrying”, adjective)
απορριπτέος (aporriptéos, “unacceptable”, adjective)
απορριπτικός (aporriptikós)
απορριφθείς (aporriftheís, learned participle)
απορριφθείσα (aporriftheísa)
απορριφθέν (aporrifthén)
απόρριψη f (apórripsi, “rejection, failing, dumping”)
απορρίψιμος (aporrípsimos, “rejectable”, adjective)
and see: ρίχνω (ríchno, “to throw”) and ρίπτω (rípto)