ηγεμονικός

See also: ἡγεμονικός

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /i.ʝe.mo.niˈkos/
• Hyphenation: η‧γε‧μο‧νι‧κός
• Homophone: ηγεμονικώς (igemonikós)

Adjective

ηγεμονικός • (igemonikós) m (feminine ηγεμονική, neuter ηγεμονικό)

1. princely
2. hegemonic

Declension

Declension of ηγεμονικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ηγεμονικός •	ηγεμονική •	ηγεμονικό •	ηγεμονικοί •	ηγεμονικές •	ηγεμονικά •
genitive	ηγεμονικού •	ηγεμονικής •	ηγεμονικού •	ηγεμονικών •	ηγεμονικών •	ηγεμονικών •
accusative	ηγεμονικό •	ηγεμονική •	ηγεμονικό •	ηγεμονικούς •	ηγεμονικές •	ηγεμονικά •
vocative	ηγεμονικέ •	ηγεμονική •	ηγεμονικό •	ηγεμονικοί •	ηγεμονικές •	ηγεμονικά •

Related terms

• ηγεμονικά (igemoniká, adverb)
• ηγεμονικότητα f (igemonikótita)
• ηγεμονικώς (igemonikós, adverb) formal', ancient ἡγεμονικῶς (hēgemonikôs)

• and see: ηγεμόνας m (igemónas, “prince, ruler”)

Further reading

• “ηγεμονικός”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998