πλανάω

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Perhaps a thematization of a nasal present *pl-néh₂-ti, corresponding to Proto-Indo-European *pleh₂- (“flat, broad”), but the semantics are highly problematic. The meaning strongly recalls πλάζω (plázō, “to wander, rove”), but it is hard to think of a formal connection.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pla.ná.ɔː/ → /plaˈna.o/ → /plaˈna.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pla.ná.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /plaˈna.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /plaˈna.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /plaˈna.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /plaˈna.o/

Verb

πλᾰνάω • (planáō)

1. to make to wander, lead wandering about
2. to lead astray, deceive, mislead
3. (passive voice) to wander, stray
4. to wander in speaking, digress
5. to do a thing irregularly or with variation
6. to be in doubt or at loss

Conjugation

   Present: πλᾰνᾰ́ω, πλᾰνᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾰνᾰ́ω	πλᾰνᾰ́εις	πλᾰνᾰ́ει	πλᾰνᾰ́ετον	πλᾰνᾰ́ετον	πλᾰνᾰ́ομεν	πλᾰνᾰ́ετε	πλᾰνᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	πλᾰνᾰ́ω	πλᾰνᾰ́ῃς	πλᾰνᾰ́ῃ	πλᾰνᾰ́ητον	πλᾰνᾰ́ητον	πλᾰνᾰ́ωμεν	πλᾰνᾰ́ητε	πλᾰνᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	πλᾰνᾰ́οιμῐ	πλᾰνᾰ́οις	πλᾰνᾰ́οι	πλᾰνᾰ́οιτον	πλᾰνᾰοίτην	πλᾰνᾰ́οιμεν	πλᾰνᾰ́οιτε	πλᾰνᾰ́οιεν
	imperative		πλᾰ́νᾰε	πλᾰνᾰέτω	πλᾰνᾰ́ετον	πλᾰνᾰέτων		πλᾰνᾰ́ετε	πλᾰνᾰόντων
middle/ passive	indicative	πλᾰνᾰ́ομαι	πλᾰνᾰ́ῃ, πλᾰνᾰ́ει	πλᾰνᾰ́εται	πλᾰνᾰ́εσθον	πλᾰνᾰ́εσθον	πλᾰνᾰόμεθᾰ	πλᾰνᾰ́εσθε	πλᾰνᾰ́ονται
	subjunctive	πλᾰνᾰ́ωμαι	πλᾰνᾰ́ῃ	πλᾰνᾰ́ηται	πλᾰνᾰ́ησθον	πλᾰνᾰ́ησθον	πλᾰνᾰώμεθᾰ	πλᾰνᾰ́ησθε	πλᾰνᾰ́ωνται
	optative	πλᾰνᾰοίμην	πλᾰνᾰ́οιο	πλᾰνᾰ́οιτο	πλᾰνᾰ́οισθον	πλᾰνᾰοίσθην	πλᾰνᾰοίμεθᾰ	πλᾰνᾰ́οισθε	πλᾰνᾰ́οιντο
	imperative		πλᾰνᾰ́ου	πλᾰνᾰέσθω	πλᾰνᾰ́εσθον	πλᾰνᾰέσθων		πλᾰνᾰ́εσθε	πλᾰνᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πλᾰνᾰ́ειν				πλᾰνᾰ́εσθαι
participle	m	πλᾰνᾰ́ων				πλᾰνᾰόμενος
	f	πλᾰνᾰ́ουσᾰ				πλᾰνᾰομένη
	n	πλᾰνᾰ́ον				πλᾰνᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: πλᾰνῶ, πλᾰνῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾰνῶ	πλᾰνᾷς	πλᾰνᾷ	πλᾰνᾶτον	πλᾰνᾶτον	πλᾰνῶμεν	πλᾰνᾶτε	πλᾰνῶσῐ(ν)
	subjunctive	πλᾰνῶ	πλᾰνᾷς	πλᾰνᾷ	πλᾰνᾶτον	πλᾰνᾶτον	πλᾰνῶμεν	πλᾰνᾶτε	πλᾰνῶσῐ(ν)
	optative	πλᾰνῴην, πλᾰνῷμῐ	πλᾰνῴης, πλᾰνῷς	πλᾰνῴη, πλᾰνῷ	πλᾰνῷτον, πλᾰνῴητον	πλᾰνῴτην, πλᾰνῳήτην	πλᾰνῷμεν, πλᾰνῴημεν	πλᾰνῷτε, πλᾰνῴητε	πλᾰνῷεν, πλᾰνῴησᾰν
	imperative		πλᾰ́νᾱ	πλᾰνᾱ́τω	πλᾰνᾶτον	πλᾰνᾱ́των		πλᾰνᾶτε	πλᾰνώντων
middle/ passive	indicative	πλᾰνῶμαι	πλᾰνᾷ	πλᾰνᾶται	πλᾰνᾶσθον	πλᾰνᾶσθον	πλᾰνώμεθᾰ	πλᾰνᾶσθε	πλᾰνῶνται
	subjunctive	πλᾰνῶμαι	πλᾰνᾷ	πλᾰνᾶται	πλᾰνᾶσθον	πλᾰνᾶσθον	πλᾰνώμεθᾰ	πλᾰνᾶσθε	πλᾰνῶνται
	optative	πλᾰνῴμην	πλᾰνῷο	πλᾰνῷτο	πλᾰνῷσθον	πλᾰνῴσθην	πλᾰνῴμεθᾰ	πλᾰνῷσθε	πλᾰνῷντο
	imperative		πλᾰνῶ	πλᾰνᾱ́σθω	πλᾰνᾶσθον	πλᾰνᾱ́σθων		πλᾰνᾶσθε	πλᾰνᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πλᾰνᾶν				πλᾰνᾶσθαι
participle	m	πλᾰνῶν				πλᾰνώμενος
	f	πλᾰνῶσᾰ				πλᾰνωμένη
	n	πλᾰνῶν				πλᾰνώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπλᾰ́νᾰον, ἐπλᾰνᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλᾰ́νᾰον	ἐπλᾰ́νᾰες	ἐπλᾰ́νᾰε(ν)	ἐπλᾰνᾰ́ετον	ἐπλᾰνᾰέτην	ἐπλᾰνᾰ́ομεν	ἐπλᾰνᾰ́ετε	ἐπλᾰ́νᾰον
middle/ passive	indicative	ἐπλᾰνᾰόμην	ἐπλᾰνᾰ́ου	ἐπλᾰνᾰ́ετο	ἐπλᾰνᾰ́εσθον	ἐπλᾰνᾰέσθην	ἐπλᾰνᾰόμεθᾰ	ἐπλᾰνᾰ́εσθε	ἐπλᾰνᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπλᾰ́νων, ἐπλᾰνώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλᾰ́νων	ἐπλᾰ́νᾱς	ἐπλᾰ́νᾱ	ἐπλᾰνᾶτον	ἐπλᾰνᾱ́την	ἐπλᾰνῶμεν	ἐπλᾰνᾶτε	ἐπλᾰ́νων
middle/ passive	indicative	ἐπλᾰνώμην	ἐπλᾰνῶ	ἐπλᾰνᾶτο	ἐπλᾰνᾶσθον	ἐπλᾰνᾱ́σθην	ἐπλᾰνώμεθᾰ	ἐπλᾰνᾶσθε	ἐπλᾰνῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πλᾰγήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πλᾰγήσομαι	πλᾰγήσῃ, πλᾰγήσει	πλᾰγήσεται	πλᾰγήσεσθον	πλᾰγήσεσθον	πλᾰγησόμεθᾰ	πλᾰγήσεσθε	πλᾰγήσονται
	optative	πλᾰγησοίμην	πλᾰγήσοιο	πλᾰγήσοιτο	πλᾰγήσοισθον	πλᾰγησοίσθην	πλᾰγησοίμεθᾰ	πλᾰγήσοισθε	πλᾰγήσοιντο
					middle
infinitive					πλᾰγήσεσθαι
participle	m				πλᾰγησόμενος
	f				πλᾰγησομένη
	n				πλᾰγησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπλᾰ́νησᾰ, ἐπλᾰνησᾰ́μην, ἐπλᾰνήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλᾰ́νησᾰ	ἐπλᾰ́νησᾰς	ἐπλᾰ́νησε(ν)	ἐπλᾰνήσᾰτον	ἐπλᾰνησᾰ́την	ἐπλᾰνήσᾰμεν	ἐπλᾰνήσᾰτε	ἐπλᾰ́νησᾰν
	subjunctive	πλᾰνήσω	πλᾰνήσῃς	πλᾰνήσῃ	πλᾰνήσητον	πλᾰνήσητον	πλᾰνήσωμεν	πλᾰνήσητε	πλᾰνήσωσῐ(ν)
	optative	πλᾰνήσαιμῐ	πλᾰνήσειᾰς, πλᾰνήσαις	πλᾰνήσειε(ν), πλᾰνήσαι	πλᾰνήσαιτον	πλᾰνησαίτην	πλᾰνήσαιμεν	πλᾰνήσαιτε	πλᾰνήσειᾰν, πλᾰνήσαιεν
	imperative		πλᾰ́νησον	πλᾰνησᾰ́τω	πλᾰνήσᾰτον	πλᾰνησᾰ́των		πλᾰνήσᾰτε	πλᾰνησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπλᾰνησᾰ́μην	ἐπλᾰνήσω	ἐπλᾰνήσᾰτο	ἐπλᾰνήσᾰσθον	ἐπλᾰνησᾰ́σθην	ἐπλᾰνησᾰ́μεθᾰ	ἐπλᾰνήσᾰσθε	ἐπλᾰνήσᾰντο
	subjunctive	πλᾰνήσωμαι	πλᾰνήσῃ	πλᾰνήσηται	πλᾰνήσησθον	πλᾰνήσησθον	πλᾰνησώμεθᾰ	πλᾰνήσησθε	πλᾰνήσωνται
	optative	πλᾰνησαίμην	πλᾰνήσαιο	πλᾰνήσαιτο	πλᾰνήσαισθον	πλᾰνησαίσθην	πλᾰνησαίμεθᾰ	πλᾰνήσαισθε	πλᾰνήσαιντο
	imperative		πλᾰ́νησαι	πλᾰνησᾰ́σθω	πλᾰνήσᾰσθον	πλᾰνησᾰ́σθων		πλᾰνήσᾰσθε	πλᾰνησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπλᾰνήθην	ἐπλᾰνήθης	ἐπλᾰνήθη	ἐπλᾰνήθητον	ἐπλᾰνηθήτην	ἐπλᾰνήθημεν	ἐπλᾰνήθητε	ἐπλᾰνήθησᾰν
	subjunctive	πλᾰνηθῶ	πλᾰνηθῇς	πλᾰνηθῇ	πλᾰνηθῆτον	πλᾰνηθῆτον	πλᾰνηθῶμεν	πλᾰνηθῆτε	πλᾰνηθῶσῐ(ν)
	optative	πλᾰνηθείην	πλᾰνηθείης	πλᾰνηθείη	πλᾰνηθεῖτον, πλᾰνηθείητον	πλᾰνηθείτην, πλᾰνηθειήτην	πλᾰνηθεῖμεν, πλᾰνηθείημεν	πλᾰνηθεῖτε, πλᾰνηθείητε	πλᾰνηθεῖεν, πλᾰνηθείησᾰν
	imperative		πλᾰνήθητῐ	πλᾰνηθήτω	πλᾰνήθητον	πλᾰνηθήτων		πλᾰνήθητε	πλᾰνηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πλᾰνῆσαι			πλᾰνήσᾰσθαι		πλᾰνηθῆναι
participle	m	πλᾰνήσᾱς			πλᾰνησᾰ́μενος		πλᾰνηθείς
	f	πλᾰνήσᾱσᾰ			πλᾰνησᾰμένη		πλᾰνηθεῖσᾰ
	n	πλᾰνῆσᾰν			πλᾰνησᾰ́μενον		πλᾰνηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πλᾰ́νησᾰ, πλᾰνήθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾰ́νησᾰ	πλᾰ́νησᾰς	πλᾰ́νησε(ν)	πλᾰνήσᾰτον	πλᾰνησᾰ́την	πλᾰνήσᾰμεν	πλᾰνήσᾰτε	πλᾰ́νησᾰν
	subjunctive	πλᾰνήσω, πλᾰνήσωμῐ	πλᾰνήσῃς, πλᾰνήσῃσθᾰ	πλᾰνήσῃ, πλᾰνήσῃσῐ	πλᾰνήσητον	πλᾰνήσητον	πλᾰνήσωμεν	πλᾰνήσητε	πλᾰνήσωσῐ(ν)
	optative	πλᾰνήσαιμῐ	πλᾰνήσαις, πλᾰνήσαισθᾰ, πλᾰνήσειᾰς	πλᾰνήσειε(ν), πλᾰνήσαι	πλᾰνησεῖτον	πλᾰνησείτην	πλᾰνησεῖμεν	πλᾰνησεῖτε	πλᾰνησεῖεν
	imperative		πλᾰ́νησον	πλᾰνησᾰ́τω	πλᾰνήσᾰτον	πλᾰνησᾰ́των		πλᾰνήσᾰτε	πλᾰνησᾰ́ντων
passive	indicative	πλᾰνήθην	πλᾰνήθης	πλᾰνήθη	πλᾰνήθητον	πλᾰνηθήτην	πλᾰνήθημεν	πλᾰνήθητε	πλᾰνήθησᾰν, πλᾰ́νηθεν
	subjunctive	πλᾰνηθῶ	πλᾰνηθῇς	πλᾰνηθῇ	πλᾰνηθῆτον	πλᾰνηθῆτον	πλᾰνηθῶμεν	πλᾰνηθῆτε	πλᾰνηθῶσῐ(ν)
	optative	πλᾰνηθείην	πλᾰνηθείης	πλᾰνηθείη	πλᾰνηθεῖτον, πλᾰνηθείητον	πλᾰνηθείτην, πλᾰνηθειήτην	πλᾰνηθεῖμεν, πλᾰνηθείημεν	πλᾰνηθεῖτε, πλᾰνηθείητε	πλᾰνήθειεν, πλᾰνηθείησᾰν
	imperative		πλᾰνήθητῐ	πλᾰνηθήτω	πλᾰνήθητον	πλᾰνηθήτων		πλᾰνήθητε	πλᾰνηθέντων
		active					passive
infinitive		πλᾰνῆσαι/πλᾰνησᾰ́μεν/πλᾰνησᾰμέναι					πλᾰνηθῆναι/πλᾰνηθήμεναι
participle	m	πλᾰνήσᾱς					πλᾰνηθείς
	f	πλᾰνήσᾱσᾰ					πλᾰνηθεῖσᾰ
	n	πλᾰνῆσᾰν					πλᾰνηθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπλᾰ́νηκᾰ, πεπλᾰ́νημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπλᾰ́νηκᾰ	πεπλᾰ́νηκᾰς	πεπλᾰ́νηκε(ν)	πεπλᾰνήκᾰτον	πεπλᾰνήκᾰτον	πεπλᾰνήκᾰμεν	πεπλᾰνήκᾰτε	πεπλᾰνήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπλᾰνήκω	πεπλᾰνήκῃς	πεπλᾰνήκῃ	πεπλᾰνήκητον	πεπλᾰνήκητον	πεπλᾰνήκωμεν	πεπλᾰνήκητε	πεπλᾰνήκωσῐ(ν)
	optative	πεπλᾰνήκοιμῐ, πεπλᾰνηκοίην	πεπλᾰνήκοις, πεπλᾰνηκοίης	πεπλᾰνήκοι, πεπλᾰνηκοίη	πεπλᾰνήκοιτον	πεπλᾰνηκοίτην	πεπλᾰνήκοιμεν	πεπλᾰνήκοιτε	πεπλᾰνήκοιεν
	imperative		πεπλᾰ́νηκε	πεπλᾰνηκέτω	πεπλᾰνήκετον	πεπλᾰνηκέτων		πεπλᾰνήκετε	πεπλᾰνηκόντων
middle/ passive	indicative	πεπλᾰ́νημαι	πεπλᾰ́νησαι	πεπλᾰ́νηται	πεπλᾰ́νησθον	πεπλᾰ́νησθον	πεπλᾰνήμεθᾰ	πεπλᾰ́νησθε	πεπλᾰ́νηνται
	subjunctive	πεπλᾰνημένος ὦ	πεπλᾰνημένος ᾖς	πεπλᾰνημένος ᾖ	πεπλᾰνημένω ἦτον	πεπλᾰνημένω ἦτον	πεπλᾰνημένοι ὦμεν	πεπλᾰνημένοι ἦτε	πεπλᾰνημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπλᾰνημένος εἴην	πεπλᾰνημένος εἴης	πεπλᾰνημένος εἴη	πεπλᾰνημένω εἴητον/εἶτον	πεπλᾰνημένω εἰήτην/εἴτην	πεπλᾰνημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπλᾰνημένοι εἴητε/εἶτε	πεπλᾰνημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπλᾰ́νησο	πεπλᾰνήσθω	πεπλᾰ́νησθον	πεπλᾰνήσθων		πεπλᾰ́νησθε	πεπλᾰνήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπλᾰνηκέναι				πεπλᾰνῆσθαι
participle	m	πεπλᾰνηκώς				πεπλᾰνημένος
	f	πεπλᾰνηκυῖᾰ				πεπλᾰνημένη
	n	πεπλᾰνηκός				πεπλᾰνημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεπλᾰνήκειν, ἐπεπλᾰνήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπλᾰνήκειν, ἐπεπλᾰνήκη	ἐπεπλᾰνήκεις, ἐπεπλᾰνήκης	ἐπεπλᾰνήκει(ν)	ἐπεπλᾰνήκετον	ἐπεπλᾰνηκέτην	ἐπεπλᾰνήκεμεν	ἐπεπλᾰνήκετε	ἐπεπλᾰνήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπλᾰνήμην	ἐπεπλᾰ́νησο	ἐπεπλᾰ́νητο	ἐπεπλᾰ́νησθον	ἐπεπλᾰνήσθην	ἐπεπλᾰνήμεθᾰ	ἐπεπλᾰ́νησθε	ἐπεπλᾰ́νηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: πεπλᾰνήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πεπλᾰνήσομαι	πεπλᾰνήσῃ, πεπλᾰνήσει	πεπλᾰνήσεται	πεπλᾰνήσεσθον	πεπλᾰνήσεσθον	πεπλᾰνησόμεθᾰ	πεπλᾰνήσεσθε	πεπλᾰνήσονται
	optative	πεπλᾰνησοίμην	πεπλᾰνήσοιο	πεπλᾰνήσοιτο	πεπλᾰνήσοισθον	πεπλᾰνησοίσθην	πεπλᾰνησοίμεθᾰ	πεπλᾰνήσοισθε	πεπλᾰνήσοιντο
						middle/passive
infinitive						πεπλᾰνήσεσθαι
participle	m					πεπλᾰνησόμενος
	f					πεπλᾰνησομένη
	n					πεπλᾰνησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀποπλᾰνᾰ́ω (apoplanáō)
• περῐπλᾰνᾰ́ω (periplanáō)
• πλᾰ́νη (plánē)
• πλᾰ́νημᾰ (plánēma)
• πλᾰ́νης (plánēs)
• πλᾰ́νησῐς (plánēsis)
• πλᾰνήτης (planḗtēs)
• πλᾰνητός (planētós)
• πλᾰ́νιος (plánios)
• πλᾰ́νος (plános)
• πλᾰνώδης (planṓdēs)
• πλᾰνῠ́ττω (planúttō)

 

References

• “πλανάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πλανάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πλανάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4105 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN