свѧщеникъ
Old Church Slavonic edit
Etymology edit
свѧщати (svęštati) + -ьникъ (-ĭnikŭ)
Noun edit
свѧщеникъ • (svęštenikŭ) m
Declension edit
Declension of свѧщеникъ (o-stem)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | свѧщеникъ svęštenikŭ |
свѧщеника svęštenika |
свѧщеници svęštenici |
genitive | свѧщеника svęštenika |
свѧщеникоу svęšteniku |
свѧщеникъ svęštenikŭ |
dative | свѧщеникоу, свѧщеникови svęšteniku, svęštenikovi |
свѧщеникома svęštenikoma |
свѧщеникомъ svęštenikomŭ |
accusative | свѧщеникъ, свѧщеника svęštenikŭ, svęštenika |
свѧщеника svęštenika |
свѧщеникꙑ svęšteniky |
instrumental | свѧщеникомъ svęštenikomŭ |
свѧщеникома svęštenikoma |
свѧщеникꙑ svęšteniky |
locative | свѧщеницѣ svęštenicě |
свѧщеникоу svęšteniku |
свѧщеницѣхъ svęštenicěxŭ |
vocative | свѧщениче svęšteniče |
свѧщеника svęštenika |
свѧщеници svęštenici |
Synonyms edit
Descendants edit
References edit
- Cejtlin, R.M.; Večerka, R.; Blagova, E., editors (1994), “”, in Staroslavjanskij slovarʹ (po rukopisjam X—XI vekov) [Old Church Slavonic Dictionary (Based on 10–11th Century Manuscripts)], Moscow: Russkij jazyk, page 599