Arabic edit

Etymology edit

Root
ق و م (q-w-m)

Compare قَامَ (qāma, to rise).

Verb edit

قَاوَمَ (qāwama) III, non-past يُقَاوِمُ‎ (yuqāwimu)

  1. (transitive) to withstand, to resist

Conjugation edit

South Levantine Arabic edit

Root
ق و م
2 terms

Etymology edit

Semi-learned borrowing from Arabic قَاوَمَ (qāwama).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /qaː.wam/, [ˈqɑː.wam]
  • IPA(key): (Urban) /ʔaː.wam/, [ˈʔæː.wam]
  • IPA(key): (Bedouin) /ɡaː.wam/, [ˈɡæː.wam]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb edit

قاوم (ʔāwam, qāwam) III (present بقاوم (biʔāwem, biqāwem))

  1. to resist

Conjugation edit

    Conjugation of قاوم (ʔāwam)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m قاومت (ʔāwamt) قاومت (ʔāwamt) قاوم (ʔāwam) قاومنا (ʔāwamna) قاومتو (ʔāwamtu) قاومو (ʔāwamu)
f قاومتي (ʔāwamti) قاومت (ʔāwamat)
present m بقاوم (baʔāwem) بتقاوم (bitʔāwem) بقاوم (biʔāwem) منقاوم (minʔāwem) بتقاومو (bitʔāwmu) بقاومو (biʔāwmu)
f بتقاومي (bitʔāwmi) بتقاوم (bitʔāwem)
subjunctive m اقاوم (aʔāwem) تقاوم (tʔāwem) يقاوم (yʔāwem) نقاوم (nʔāwem) تقاومو (tʔāwmu) يقاومو (yʔāwmu)
f تقاومي (tʔāwmi) تقاوم (tʔāwem)
imperative m قاوم (ʔāwem) قاومو (ʔāwmu)
f قاومي (ʔāwmi)