Bekenntnis
German
editAlternative forms
editEtymology
editCompare Dutch bekentenis.
Pronunciation
editNoun
editBekenntnis n (strong, genitive Bekenntnisses, plural Bekenntnisse)
- confession
- Die Bekenntnisse eines Lügners.
- The confessions of a liar.
Usage notes
edit- In modern standard German, the term is neuter, but in older works it was often feminine. (Compare the notes about -nis.)
Declension
editDeclension of Bekenntnis [neuter, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Bekenntnis | die | Bekenntnisse |
genitive | eines | des | Bekenntnisses | der | Bekenntnisse |
dative | einem | dem | Bekenntnis, Bekenntnisse1 | den | Bekenntnissen |
accusative | ein | das | Bekenntnis | die | Bekenntnisse |
1Now rare, see notes.
Derived terms
editRelated terms
editFurther reading
edit- “Bekenntnis” in Duden online
- “Bekenntnis” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache