Etymology
edit
From bezwolny + -ie. First attested in 1807.[1][2]
Pronunciation
edit
- IPA(key): /bɛzˈvɔl.ɲɛ/
- Rhymes: -ɔlɲɛ
- Syllabification: bez‧wol‧nie
bezwolnie (not comparable)
- will-lessly
- bezwolnie poddać się/poddawać się czemuś ― to succumb to something willlessly
Related terms
edit
References
edit
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego: A - L - Volume 1[1], page 90[2]
- ^ bezwolnie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
edit
- bezwolnie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezwolnie in Polish dictionaries at PWN