Latin edit

Etymology edit

Borrowed from Ancient Greek βιοκωλυτής (biokōlutḗs).

Pronunciation edit

Noun edit

biocōlȳta m (genitive biocōlȳtae); first declension

  1. (New Latin) police officer, one who protects against violence
    • 2003, Reijo Pitkäranta, De viro ministricidii suspecto [1], Nuntii Latini 19.9.2003
      Biocolytae nuntiaverunt sibi persuasum esse de eodem homine agi, qui photographematis testificatis in pantopolio eodem tempore fuisset, cum Anna Lindh cultro percuteretur.
      Police have pronounced themselves satisfied that the same person who was caught by camera surveillance in the department store at the same time as when Anna Lindh was stabbed by a knife, did the deed.
    • Ephemeris (Lydia Ariminensis), Magnae Caedes Lutetiae Perpetrata Terrorem Fudit 17/11/2015:
      ...centum autem obsides manserunt usque ad adventum biocolytarum
      ...however, one hundred hostages remained until the police arrived

Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative biocōlȳta biocōlȳtae
Genitive biocōlȳtae biocōlȳtārum
Dative biocōlȳtae biocōlȳtīs
Accusative biocōlȳtam biocōlȳtās
Ablative biocōlȳtā biocōlȳtīs
Vocative biocōlȳta biocōlȳtae

References edit

  • biocolyta”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • biocolyta in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.