Turkish edit

Noun edit

bulunma (definite accusative bulunmayı, plural bulunmalar)

  1. verbal noun of bulunmak
    1. being present, being in/at somewhere
    2. being found, having been found or located
    3. (grammar, by extension) locative case

Declension edit

Inflection
Nominative bulunma
Definite accusative bulunmayı
Singular Plural
Nominative bulunma bulunmalar
Definite accusative bulunmayı bulunmaları
Dative bulunmaya bulunmalara
Locative bulunmada bulunmalarda
Ablative bulunmadan bulunmalardan
Genitive bulunmanın bulunmaların

Synonyms edit