dilbilim

Turkish

Etymology

dil (“language”) +‎ bilim (“science”)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdilˌbilim]

Noun

dilbilim (definite accusative dilbilimi, plural dilbilimler)

1. linguistics

Declension

Inflection
Nominative	dilbilim
Definite accusative	dilbilimi
	Singular	Plural
Nominative	dilbilim	dilbilimler
Definite accusative	dilbilimi	dilbilimleri
Dative	dilbilime	dilbilimlere
Locative	dilbilimde	dilbilimlerde
Ablative	dilbilimden	dilbilimlerden
Genitive	dilbilimin	dilbilimlerin

Synonyms

• dil bilimi