impreza

Polish

Etymology

Borrowed from Italian impresa (“enterprise, undertaking, exploit, feat, endeavour”).

Pronunciation

• IPA^(key): /imˈprɛ.za/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛza
• Syllabification: im‧pre‧za

Noun

impreza f (diminutive imprezka)

1. (obsolete) undertaking, venture
2. party (a social gathering for entertainment and fun)

   Synonyms: see Thesaurus:impreza

Declension

Declension of impreza

	singular	plural
nominative	impreza	imprezy
genitive	imprezy	imprez
dative	imprezie	imprezom
accusative	imprezę	imprezy
instrumental	imprezą	imprezami
locative	imprezie	imprezach
vocative	imprezo	imprezy

Derived terms

• imprezować
• imprezowicz
• imprezowy
• po imprezie

 

Further reading

• impreza in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• impreza in Polish dictionaries at PWN