itiraf
Crimean Tatar edit
Etymology edit
From Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).
Pronunciation edit
- Hyphenation: i‧ti‧raf
Noun edit
itiraf
Declension edit
Declension of itiraf
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | itiraf | itiraflar |
genitive | itirafnıñ | itiraflarnıñ |
dative | itirafqa | itiraflarğa |
accusative | itirafnı | itiraflarnı |
locative | itirafta | itiraflarda |
ablative | itiraftan | itiraflardan |
Derived terms edit
- itiraf etmek (“to confess”)
References edit
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish اعتراف, from Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).
Noun edit
itiraf (definite accusative itirafı, plural itiraflar)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | itiraf | |
Definite accusative | itirafı | |
Singular | Plural | |
Nominative | itiraf | itiraflar |
Definite accusative | itirafı | itirafları |
Dative | itirafa | itiraflara |
Locative | itirafta | itiraflarda |
Ablative | itiraftan | itiraflardan |
Genitive | itirafın | itirafların |
Derived terms edit
Related terms edit
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–) “itiraf”, in Nişanyan Sözlük
Categories:
- Crimean Tatar terms derived from Arabic
- Crimean Tatar terms derived from the Arabic root ع ر ف
- Crimean Tatar lemmas
- Crimean Tatar nouns
- Turkish terms inherited from Ottoman Turkish
- Turkish terms derived from Ottoman Turkish
- Turkish terms derived from Arabic
- Turkish terms derived from the Arabic root ع ر ف
- Turkish lemmas
- Turkish nouns